9 O prigisosu! Te kal tempu ku bu na fika ditadu? Kal ora ku bu na lanta di bu sonu?
Abos, brutus na metadi di pobu, bo para sintidu; abos tulus, kal dia ku bo na sedu jiru?
“O tulus! Te kal tempu ku bo na ama tulesa? Abos trosaduris, te kal tempu ku bo na kontenti pa fasi trosa? Abos tulus, te kal tempu ku bo na disgosta di kuñisimentu?
Prigisa ta pui algin na sonu fundu; nganadur ta bin sufri fomi.
Si bu ama sonu, bu na fika koitadi; yabri uju, bu ta kume, bu farta.
Suma ku porta ta vira na si dobradisa, asin ku prigisosu ta vira na si kama.
Bu fala: “N na durmi un bokadu, N na jungu son; N na dita N dobra mon un bokadiñu.”
Abo, prigisosu, bai pa firminga, bu jubi ke ki ta fasi, pa bu sedu jiru.
ma i ta purpara, i junta si kumida na tempu di kebur.
Tulu ta kursa mon; kurpu ta kaba ku el.
O Jerusalen! Laba bu korson di maldadi, pa bu sedu salbu. Te kal tempu ku bu na kontinua tene mau pensamentus?
I tenba un omi ku Deus manda; si nomi i Jon.
Bo fasi asin, suma ku bo sibi tempu ku no sta nel, kuma ora ciga pa no korda di sonu, pabia no libertason sta mas pertu gosi di ki oca no seta Kristu.
E ku manda i fala na un kantiga: “Korda, abo ku na durmi! Lanta na metadi di mortus; Kristu ta numiau.”