Ka bo jubin suma ku N sedu sukuru, pabia i sol ku keman. Fijus di ña mame paña raiba di mi, e pun pa N bisia ortas di uva; kil ki ña orta N ka pudiba bisial.
Bu sedu kau forti pa koitadi na si foronta, kau di suguransa pa kil ku ten falta. Bu sedu kau di sukundi di turbada, sombra na ora di kalur, pabia folgu di jinti ku ta kalka utrus i suma turbada ku na suta mura,
Un omi na sedu abrigu kontra bentu, ku kau di sukundi kontra turbada; i na sedu suma riusiñus di yagu na kau seku, suma sombra di pedra garandi na tera ku ka tene yagu.
“Koitadis na se foronta e na buska yagu, ma i ka ten; e tene sedi tok se lingua seku. Ma ami, SIÑOR, N na bin obi elis; ami, Deus di Israel, N ka na bandona elis.
Nunka e ka na tene fomi nin sedi; nin kalur, ku fadi sol, ka na foronta elis, pabia kil ku ta ten pena delis i na gia elis, i leba elis diritu pa ujus di fonti.
E ku manda SIÑOR Deus fala: “Jubi, ña servus na kume, ma abos bo na sufri fomi; ña servus na bibi, ma abos bo na tene sedi; ña servus na kontenti, ma abos bo na pasa borgoña.
Oca sol na sai, Deus manda un bentu kinti di lesti; sol kema Jonas na kabesa tok i pertu dismaja. I mistiba son muri, i fala: “I minjor pa N muri te pa N bibu.”
ma kin ku bibi yagu ku ami N na dal i ka ta torna tene sedi mas, pabia yagu ku N na dal i ta fasi nel fonti di yagu bibu ku ta darma pa vida ku ka ta kaba.”