Elias, di Tisbe na Jilead, fala Akab: “N jurmenta pa vida di SIÑOR Deus di Israel, kil ku N ta sirbi, kuma, ne anus ku na bin, i ka na ten nin serenu nin cuba tementi N ka fala pa i cubi.”
Oca ku fomi tenba na tera, Eliseu riba pa Jilgal. Un dia i na nsinaba un grupu di anunsiaduris. I fala si rapas: “Pui panela garandi na fugu, bu fasi kaldu di ervas pa e anunsiaduris.”
Eliseu papia ku ki minjer ki lantanda si fiju di mortu, i falal: “Lanta, bu bai ku bu familia, bu bai buska un tera nunde ku bu pudi fika nel, pabia SIÑOR na manda fomi ne tera pa seti anu.”
SIÑOR, bu yalsa ja bu mon pa kastiga, ma e ka nota pa el. Pui elis pa e oja manera ku bu ama bu pobu; pa e fika ku borgoña. Ki fugu ku bu purpara, pa i kaba ku elis.
Sirus na bin di dianti; filisteus na bin di tras; e na nguli Israel ku boka ben abertu. Mesmu asin raiba di SIÑOR ka kalma, ma si mon sta inda yalsadu.
Si N sai pa matu, N ta oja kilis ku matadu ku spada; si N yentra na prasa, N ta oja jinti ku na dismaja ku fomi. Mesmu anunsiaduris ku saserdotis e na yanda-yanda na un tera ke ka kunsi.’ ”
O SIÑOR, i ka bardadi ku bu uju na buska? Bu suta elis ma e ka sinti dur. Bu masa elis ma e ka misti kuriẑidu. E pui se korson duru mas di ki pedra, e nega ripindi.
“Asin ku SIÑOR Deus fala: I na sedu pior si N manda pa Jerusalen ña kuatru julgamentu meduñu, ku sedu spada, fomi, limarias brabu ku duensa, pa kaba ku omis ku limarias!
Pabia di kila N distindi ña mon kontra bo, N rapati bu kumida. N ntregau na mon di bu inimigus, ku sedu minjeris di filisteus, ku ta sinti borgoña pa bu mau manera di yanda.