Davi na cora i na subi monti di Olivera, sin sapatu, ku kabesa kubridu. Tudu jinti ku staba ku el, kada kin kubri si kabesa; e na subi monti, e na cora sin para.
Rei fika tarpajadu, i subi pa kuartu ku staba riba di porton, i na cora pa bai, i na fala: “Ña fiju Absalon, ña fiju! Ña fiju Absalon! I bon ba pa N muri na bu konta, Absalon, ña fiju, ña fiju!”
Joab yentra na kasa nunde rei, i falal: “Aos bu pasanta tudu bu omis borgoña, kilis ku kaba salba bu vida, ku vida di bu fijus macu ku femia, ku vida di bu minjeris ku bu kumadris.