1 Absalon, fiju di Davi, teneba un irma bonitu dimas ku teneba nomi di Tamar. Amnon, fiju di Davi, gostaba ciu del.
Jakó gostaba di Rakel. I fala Labon: “N na tarbaja pa bo seti anu pa bu fiju mas nobu, Rakel.”
Asin Jakó tarbaja seti anu pa Rakel. I seduba na si uju suma nada, pabia i gostaba ciu del.
Na si korson i sinti amor forti pa Dina, fiju di Jakó; i amal, i papia ku el ku bon manera.
Fijus di Deus oja kuma fijus femia di omis e bonitu. E kasa ku kilis ke mistiba.
Un dia di tardi, oca Davi lanta na kama, i na pasia-pasia riba di palasiu. Di la i oja un minjer ku na lababa kurpu. Ki minjer i bonitu ba dimas.
Dipus, Amnon disgosta del dimas, tok ki disgustu bin mas ki amor ki amalba ku el. Amnon falal: “Lanta, bu bai.”
Amnon fika tarpajadu dimas tok i duensi pabia di si irma Tamar. Manera ki seduba inda bajuda, i torna kansadu pa Amnon ten kualker kusa ku el.
Absalon teneba tris fiju macu ku un femia comadu Tamar, ku seduba minjer bonitu.
Rei Salomon bin ama manga di minjer di utru teras; fora di fiju di Faraó i kasa ku minjeris eteu, ku minjeris di Moab, Amon, Edon ku Sidon.
terseru, Absalon, fiju di Maaka, fiju femia di Talmai, rei di Jesur; kuartu, Adonias, fiju di Ajit;
Esis tudu i fijus di Davi, fora di fijus di si kumadris, ku Tamar, si fiju femia.
Bonitasku ta ngana, i ta pasa, ma minjer ku ta rispita SIÑOR i na ngabadu.
Ka bu kubisa na bu korson si bonitasku, nin ka i kaptau ku si uju.