I staba la un omi malvadu comadu Seba, fiju di Bikri, di jorson di Benjamin. Kila toka korneta i fala: “No ka tene parti na Davi, nin no ka ten nada ku fiju di Jesé! Israel! Kada kin pa si kau!”
Tambi Davi ngaña moabitas, i ditanda elis na con, i midi elis ku korda. Kilis ku dus midida di korda paña, e ta matadu; dipus kilis ku un midida ntidu di korda paña, e ta disadu ku vida. Asin moabitas fika bas di Davi, e ta pagal mpustu.
Salomon na renaba riba di tudu tera desdi riu Eufrates te na tera di filisteus, te na frontera di Ejitu. Elis tudu e ta pagalba mpustu, e fika bas del pa tudu si vida.
Utru omis malandru ku ka bali e junta ku el, e lanta kontra Reoboan, fiju di Salomon, ocal nobu, i ka tenba inda spiriensia, nin i ka pudiba risisti kontra elis.
“I e Moisés ke nega, e puntal: ‘Kin ku pou suma ŝef o juis?’ I el ku Deus manda suma ŝef i libertadur, kontra i papia na boka di anju ku parsi na ki arvurisiñu.
Pensa diritu, bu jubi ke ku bu dibi di fasi, pabia mufunesa garandi ten ku kai riba di no patron ku tudu si familia. El gora i un algin malvadu dimas; ningin ka pudi papia ku el.”