“Abo Salomon, ña fiju, rikuñisi Deus di bu papes, bu sirbil ku tudu bu korson, ku pruntidon di spiritu, pabia SIÑOR ta rabista tudu korson, i ta kunsi tudu motivu ku sta tras di kada pensamentu. Si bu buskal bu na ojal, ma si bu disal, i na negau pa sempri.
Utru ora N ta pensa, N fala: “N ka na lembra mas del, nin N ka na papia mas na si nomi.” Ma si palabra sta na ña korson suma fugu ku na yardi, ficadu na ña os; N ta fasi forsa pa guardal, ma N ka pudi nguenta.
Jonas lanta pa kuri pa Tarsis, pa kapli di SIÑOR. I bai pa Jope, i oja un barku ku na bai pa Tarsis. I paga si pasaju, i mbarka pa bai ku elis pa Tarsis, pa i pudi kapli di SIÑOR.
SIÑOR ku ten tudu puder fala: “I ta bon ba pa un algin na bo metadi fica portas di templu pa tuji bos peganda fugu na ña altar amonton! N ka sta kontenti ku bos, nin N ka na seta oferta di bo mon.
Kin ku risibi un anunsiadur pabia el i anunsiadur, i na risibi pagamentu suma anunsiadur; kin ku risibi un justu pabia i un justu, i na risibi pagamentu suma un justu.
ma suma ku Deus ojanu dignu, i fiansa na nos, i ntreganu Bon Noba, asin ku no na fala. I ka pa pui omi kontenti, ma no misti kontenta Deus ku ta proba no korson.