غزل غزلها 5:13 - Persian Old Version

¹³ رخسارهایش مثل باغچه بلسان و پشته های ریاحین میباشد. لبهایش سوسنها است که از آنها مر صافی می چکد.

هزارۀ نو

¹³ گونه‌هایش همچون باغچه‌ای است خوشبو و مُشک‌فِشان؛ لبانش همچو سوسن‌ها، مُر از آنها چِکان!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹³ گونه‌هایش مانند گلزارها، معطر هستند. لبانش مثل سوسنهایی است که از آنها عطر مُر می‌چکد.

مژده برای عصر جدید

¹³ گونه‌هایش مانند باغچه‌ای است پُر از گُلهای خوشبو و معطر. لبانش همچون سوسن‌هایی است که از آنها عطر مُر می‌چکد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹³ گونه‌هایش مانند باغچه‌ای است پُر از گُل‌های خوش‌بو و معطر. لبانش همچون سوسن‌هایی است که از آن‌ها عطر مُرّ مایع می‌چکد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹³ رخسارهایش مثل باغچه خوشبو و مُشک‌فشان می‌باشد. لبهایش سوسنها است که از آنها مُر خالص می‌چکد.

غزل غزلها 5:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 27:4

یک چیز از خداوند خواستم و آن را خواهم طلبید: که تمام ایام عمرم در خانه خداوند ساکن باشم تاجمال خداوند را مشاهده کنم و در هیکل او تفکرنمایم.

مزامیر 45:2

تو جمیل تر هستی ازبنی آدم و نعمت بر لبهای تو ریخته شده است. بنابراین، خدا تو را مبارک ساخته است تا ابدالاباد.

مزامیر 45:3

ای جبار شمشیر خود را بر ران خود ببند، یعنی جلال و کبریایی خویش را.

مزامیر 89:15

خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی توای خداوند خواهندخرامید.

غزل غزلها 1:10

رخسارهایت به جواهرها و گردنت به گردن بندها چه بسیار جمیل است.

غزل غزلها 1:16

اینک تو زیبا و شیرین هستیای محبوب من و تخت ما هم سبز است.

غزل غزلها 2:1

من نرگس شارون و سوسن وادیها هستم.

غزل غزلها 3:6

این کیست که مثل ستونهای دود از بیابان برمی آید وبه مر و بخور و به همه عطریات تاجران معطراست؟

غزل غزلها 4:11

ای عروس من، لبهای تو عسل را میچکاند زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

غزل غزلها 5:5

من برخاستم تادر را به جهت محبوب خود باز کنم، و از دستم مرو از انگشتهایم مر صافی بر دسته قفل بچکید.

غزل غزلها 6:2

محبوب من به باغ خویش و نزد باغچه های بلسان فرود شده است، تا در باغات بچراند وسوسنها بچیند.

اِشعیا 50:4

خداوند یهوه زبان تلامیذ را به من داده است تا بدانم که چگونه خستگان را به کلام تقویت دهم. هر بامداد بیدار میکند. گوش مرا بیدارمی کند تا مثل تلامیذ بشنوم.

اِشعیا 50:6

پشت خود را به زنندگان و رخسارخود را به موکنان دادم و روی خود را از رسوایی و آب دهان پنهان نکردم.

لوقا 4:22

و همه بر وی شهادت دادند و از سخنان فیض آمیزی که از دهانش صادر میشد، تعجب نموده، گفتند: «مگر این پسر یوسف نیست؟»

مکاشفه 21:23

و شهراحتیاج ندارد که آفتاب یا ماه آن را روشنایی دهدزیرا که جلال خدا آن را منور میسازد و چراغش بره است.