غزل غزلها 4:11 - Persian Old Version

¹¹ ای عروس من، لبهای تو عسل را میچکاند زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

هزارۀ نو

¹¹ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد؛ زیر زبانت، شیر و شهد است، و رایحۀ خوش جامه‌ات، همچون عطرِ لبنان!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ از لبان تو عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رایحهٔ دل‌انگیز درختان لبنان است.

مژده برای عصر جدید

¹¹ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباست مانند عطر دلاویز درختان لبنان است.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ ای عروس من، از لبانت عسل می‌چکد و در زیر زبانت شیر و عسل نهفته است. بوی لباست مانند عطر دل‌انگیز درختان لبنان است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹¹ ‌ای عروس من، لبهای تو عسل را می‌چکاند. زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

غزل غزلها 4:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 27:27

پس نزدیک آمده، او را بوسید و رایحه لباس او را بوییده، او رابرکت داد و گفت: «همانا رایحه پسر من، مانندرایحه صحرایی است که خداوند آن را برکت داده باشد.

مزامیر 19:10

از طلا مرغوب تر و از زرخالص بسیار. از شهد شیرینتر و از قطرات شانه عسل.

مزامیر 45:8

همه رختهای تو مر و عود و سلیخه است، از قصرهای عاج که به تارها تو را خوش ساختند.

مزامیر 92:13

آنانی که درخانه خداوند غرس شدهاند، در صحنهای خدای ما خواهند شکفت.

امثال 16:24

سخنان پسندیده مثلشان عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوانهاشفادهنده.

امثال 5:2

تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

امثال 5:3

زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

غزل غزلها 4:10

ای خواهر و عروس من، محبتهایت چه بسیار لذیذ است. محبتهایت از شراب چه بسیار نیکوتر است و بوی عطرهایت از جمیع عطرها.

غزل غزلها 4:3

لبهایت مثل رشته قرمز و دهانت جمیل است و شقیقه هایت درعقب برقع تو مانند پاره انار است.

غزل غزلها 5:1

ای خواهر و عروس من، به باغ خود آمدم. مر خود را با عطرهایم چیدم. شانه عسل خود را با عسل خویش خوردم. شراب خود را باشیر خویش نوشیدم.ای دوستان بخورید وای یاران بنوشید و به سیری بیاشامید.

غزل غزلها 5:13

رخسارهایش مثل باغچه بلسان و پشته های ریاحین میباشد. لبهایش سوسنها است که از آنها مر صافی می چکد.

غزل غزلها 7:9

و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد.

اِشعیا 7:15

کره و عسل خواهدخورد تا آنکه ترک کردن بدی و اختیار کردن خوبی را بداند.

هوشع 14:2

با خود سخنان گرفته، بسوی خداوند بازگشت نمایید و او را گویید: «تمامی گناه را عفو فرما و ما را به لطف مقبول فرما، پس گوساله های لبهای خویش را ادا خواهیم نمود.

عبرانیان 13:15

پس بوسیله او قربانی تسبیح را به خدابگذرانیم، یعنی ثمره لبهایی را که به اسم او معترف باشند.