مکاشفه 8:1 - Persian Old Version

¹ و چون مهر هفتم را گشود، خاموشی قریب به نیم ساعت در آسمان واقع شد.

هزارۀ نو

¹ هنگامی که بره هفتمین مُهر را گشود، حدود نیم‌ساعت سکوت بر آسمان حکمفرما شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ هنگامی که برّه مُهر هفتم را گشود، در آسمان نزدیک به نیم ساعت سکوت مطلق برقرار شد.

مژده برای عصر جدید

¹ هنگامی‌که برّه، هفتمین مُهر را گشود نزدیک نیم ساعت در آسمان سكوت برقرار بود

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ هنگامی‌که برّه، هفتمین مُهر را گشود، حدود نیم ساعت در آسمان سکوت برقرار شد

کتاب مقدس به زبان بندری

¹ وختی که برّه، مُهر هفتم واز ایکه نِزیک نیم‌ساعت توو آسَمُن سکوت بو.

مکاشفه 8:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 4:16

در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی درپیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم

مزامیر 37:7

نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش واز شخص فرخنده طریق و مرد حیله گر خود رامشوش مساز.

مزامیر 62:1

جان من فقط برای خدا خاموش می شود زیرا که نجات من از جانب اوست.

حَبَقوق 2:20

اما خداوند در هیکل قدس خویش است پس تمامی جهان به حضور وی خاموش باشد.

زَکریا 2:13

ای تمامی بشر به حضور خداوند خاموش باشید زیرا که او از مسکن مقدس خود برخاسته است.»

مَتّی 27:66

پس رفتند و سنگ را مختوم ساخته، قبر را باکشیکچیان محافظت نمودند.

مکاشفه 5:1

و دیدم بر دست راست تختنشین، کتابی را که مکتوب است از درون و بیرون، ومختوم به هفت مهر.

مکاشفه 5:9

وسرودی جدید میسرایند و میگویند: «مستحق گرفتن کتاب و گشودن مهرهایش هستی زیرا که ذبح شدی و مردمان را برای خدا به خون خود ازهر قبیله و زبان و قوم و امت خریدی

مکاشفه 6:1

و دیدم چون بره یکی از آن هفت مهر راگشود؛ و شنیدم یکی از آن چهار حیوان به صدایی مثل رعد میگوید: «بیا (و ببین )!»

مکاشفه 6:12

و چون مهر ششم را گشود، دیدم که زلزلهای عظیم واقع شد و آفتاب چون پلاس پشمی سیاه گردید و تمام ماه چون خون گشت؛

مکاشفه 6:3

و چون مهر دوم را گشود، حیوان دوم راشنیدم که میگوید: «بیا (و ببین )!»

مکاشفه 6:5

و چون مهر سوم را گشود، حیوان سوم راشنیدم که میگوید: «بیا (و ببین )!» و دیدم اینک اسبی سیاه که سوارش ترازویی بدست خود دارد.

مکاشفه 6:7

و چون مهرچهارم را گشود، حیوان چهارم را شنیدم که میگوید: «بیا (و ببین )!»

مکاشفه 6:9

و چون مهر پنجم را گشود، در زیر مذبح دیدم نفوس آنانی را که برای کلام خدا و شهادتی که داشتند کشته شده بودند؛