مزامیر 61:2 - Persian Old Version

² از اقصای جهان تو راخواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش میشود، مرا به صخرهای که از من بلندتر است هدایت نما.

هزارۀ نو

² از کرانهای زمین تو را می‌خوانم، هنگامی که دلم لرزان است. مرا به صخره‌ای که بلندتر از من است هدایت فرما.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² از این دیار غریب، تو را به کمک می‌طلبم. مرا که فکرم پریشان است به پناهگاهی امن هدایت کن.

مژده برای عصر جدید

² در پریشانی و از این دیار غریب رو به سوی تو می‌آورم، تو مرا به مکانی مطمئن رهبری فرما.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² از این سرزمین بیگانه و در ناامیدی به‌سوی تو روی می‌آورم. تو مرا به مکانی مطمئن رهبری فرما،

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

² از کرانه‌های جهان تو را خواهم خواند، هنگامی که دلم بیهوش می‌شود، مرا به صخره‌ای که از من بلندتر است، هدایت نما.

مزامیر 61:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 142:3

وقتی که روح من در من مدهوش میشود. پس تو طریقت مرا دانستهای. در راهی که میروم دام برای من پنهان کردهاند.

مزامیر 143:4

پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در اندرونم متحیر گردیده است.

مزامیر 17:1

ای خداوند، عدالت را بشنو و به فریادمن توجه فرما! و دعای مرا که از لب بیریا میآید، گوش بگیر!

مزامیر 18:2

خداوند صخره من است وملجا و نجاتدهنده من. خدایم صخره من است که در او پناه میبرم. سپر من و شاخ نجاتم و قلعه بلند من.

مزامیر 18:46

خداوند زنده است و صخره من متبارک باد، و خدای نجات من متعال!

مزامیر 27:5

زیرا که در روز بلا مرا در سایبان خودنهفته، در پرده خیمه خود مرا مخفی خواهدداشت و مرا بر صخره بلند خواهد ساخت.

مزامیر 40:2

و مرااز چاه هلاکت برآورد و از گل لجن و پایهایم را برصخره گذاشته، قدمهایم را مستحکم گردانید.

مزامیر 42:6

ای خدای من، جانم در من منحنی شد. بنابراین تو را از زمین اردن یاد خواهم کرد، ازکوههای حرمون و از جبل مصغر.

مزامیر 43:5

ای جان من چرا منحنی شدهای؟ و چرا درمن پریشان گشتهای؟ امید بر خدا دار. زیرا که او راباز حمد خواهم گفت، که نجات روی من وخدای من است.

مزامیر 55:5

ترس و لرز به من درآمده است. وحشتی هولناک مرا درگرفته است.

مزامیر 62:2

او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من. پس بسیار جنبش نخواهم خورد.

مزامیر 62:6

او تنها صخره و نجات من است و قلعه بلند من تا جنبش نخورم.

مزامیر 77:3

خدا را یاد میکنم و پریشان میشوم. تفکر مینمایم و روح من متحیر میگردد، سلاه.

اِشعیا 32:2

و مردی مثل پناه گاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود. و مانندجویهای آب در جای خشک و سایه صخره عظیم در زمین تعب آورنده خواهد بود.

اِشعیا 54:11

«ای رنجانیده و مضطرب شده که تسلی نیافتهای اینک من سنگهای تو را در سنگ سرمه نصب خواهم کرد و بنیاد تو را در یاقوت زردخواهم نهاد.

لوقا 22:44

پس به مجاهده افتاده به سعی بلیغتردعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین میریخت.

تثنیه 4:29

لیکن اگر از آنجا یهوه خدای خود را بطلبی، او را خواهی یافت. بشرطی که او را به تمامی دل و به تمامی جان خود تفحص نمایی.