مزامیر 39:8 - Persian Old Version

⁸ مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان.

هزارۀ نو

⁸ مرا از همۀ عِصیانم رهایی ده، و مضحکۀ ابلهانم مساز.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ مرا از همهٔ گناهانم برهان و نگذار احمقان به من بخندند.

مژده برای عصر جدید

⁸ پس گناهانم را ببخش، مبادا اشخاص نادان مسخره‌‌ام کنند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ مرا از همهٔ گناهانم پاک نما، و مگذار اشخاص نادان مسخره‌ام کنند.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁸ مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان.

مزامیر 39:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مزامیر 119:39

ننگ مرا که از آن میترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست.

مزامیر 130:6

جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.

مزامیر 130:8

و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.

مزامیر 25:11

ای خداوند بهخاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.

مزامیر 25:18

بر مسکنت و رنج من نظر افکن و جمیع خطایایم را بیامرز.

مزامیر 35:21

و دهان خود را بر من باز کرده، میگویند هه هه چشم ما دیده است.

مزامیر 44:13

ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

مزامیر 51:14

مرا از خونها نجات ده! ای خدایی که خدای نجات من هستی! تا زبانم به عدالت تو ترنم نماید.

مزامیر 57:3

از آسمان فرستاده، مرا خواهد رهانید. زیرا تعاقب کننده سخت من ملامت میکند، سلاه. خدا رحمت و راستی خودرا خواهد فرستاد.

مزامیر 65:3

گناهان بر من غالب آمده است. توتقصیرهای مرا کفاره خواهی کرد.

مزامیر 79:4

نزد همسایگان خود عار گردیدهایم و نزد مجاوران خویش استهزا و سخریه شدهایم.

یوئیل 2:17

کاهنانی که خدام خداوند هستنددر میان رواق و مذبح گریه کنند و بگویند: «ای خداوند بر قوم خویش شفقت فرما و میراث خویش را به عار مسپار، مبادا امتها بر ایشان حکمرانی نمایند. چرا در میان قومها بگویند که خدای ایشان کجا است؟»

یوئیل 2:19

و خداوند قوم خود را اجابت نموده، خواهدگفت: «اینک من گندم و شیره و روغن را برای شمامی فرستم تا از آنها سیر شوید و شما را بار دیگردر میان امتها عار نخواهم ساخت.

میکاه 7:19

او باز رجوع کرده، بر مارحمت خواهد نمود و عصیان ما را پایمال خواهد کرد و تو جمیع گناهان ایشان را به عمق های دریا خواهی انداخت.

مَتّی 1:21

و اوپسری خواهد زایید و نام او را عیسی خواهی نهاد، زیرا که او امت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید.»

تیتوس 2:14

که خود را در راه ما فدا ساخت تا ما را از هر ناراستی برهاند و امتی برای خودطاهر سازد که ملک خاص او و غیور در اعمال نیکو باشند.