مزامیر 30:7 - Persian Old Version

⁷ ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی پریشان شدم.

هزارۀ نو

⁷ خداوندا، آنگاه که لطف تو شامل حالم بود، کوهِ مرا در قوّت استوار گردانیدی؛ اما چون روی از من نهان کردی، هراسان گشتم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ فکر می‌کردم مانند کوه همیشه پا برجا و پایدار خواهم بود. اما همین که تو، ای خداوند، روی خود را از من برگرداندی، ترسان و پریشان شدم.

مژده برای عصر جدید

⁷ خداوندا، تو بر من لطف داشتی و از من مانند کوهی استوار پشتیبانی نمودی، امّا وقتی رویت را از من پنهان کردی پریشان گشتم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ خداوندا، تو به من لطف داشتی و مرا مانند کوهی عظیم استوار نمودی، امّا وقتی روی خود را از من برگرداندی، پریشان گشتم.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁷ ‌ای خداوند، به خشنودی خود کوه مرا در قوت استوار گردانیدی و چون روی خود را پوشاندی، پریشان شدم.

مزامیر 30:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 10:12

حیات و احسان به من عطا فرمودی و لطف توروح مرا محافظت نمود.

مزامیر 10:1

ای خداوند چرا دور ایستادهای و خودرا در وقت های تنگی پنهان میکنی؟

مزامیر 102:10

بهسبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکندهای.

مزامیر 104:29

روی خود را میپوشانی پس مضطرب میگردند. روح آنها را قبض میکنی، پس میمیرند و به خاک خود برمی گردند.

مزامیر 143:7

ای خداوند، بزودی مرا اجابت فرما زیرا روح من کاهیده شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فروروندگان به هاویه بشوم.

مزامیر 30:5

زیراکه غضب او لحظهای است و در رضامندی اوزندگانی. شامگاه گریه نزیل میشود. صبحگاهان شادی رخ مینماید.

مزامیر 40:2

و مرااز چاه هلاکت برآورد و از گل لجن و پایهایم را برصخره گذاشته، قدمهایم را مستحکم گردانید.

مزامیر 44:3

زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

مزامیر 5:12

زیرا توای خداوند مردعادل را برکت خواهی داد، او را به رضامندی مثل سپر احاطه خواهی نمود.

مزامیر 89:17

زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد.

اِشعیا 38:17

اینک تلخی سخت من باعث سلامتی من شد. از راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردی زیرا که تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.

تثنیه 31:17

ودر آن روز، خشم من بر ایشان مشتعل شده، ایشان را ترک خواهم نمود، و روی خود را از ایشان پنهان کرده، تلف خواهند شد، و بدیها و تنگیهای بسیار به ایشان خواهد رسید، به حدی که در آن روز خواهند گفت: «آیا این بدیها به ما نرسید ازاین جهت که خدای ما در میان ما نیست؟»