مزامیر 123:1 - Persian Old Version

¹ به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرمودهای!

هزارۀ نو

¹ به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، به سوی تو که در آسمانها بر تخت نشسته‌ای!

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

مژده برای عصر جدید

¹ ای خداوند، چشمان من به سوی توست، به تو که در آسمان فرمانروایی می‌کنی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ ای خداوند، چشمانم را به‌سوی تو برمی‌افرازم، به تو که در آسمان فرمانروایی می‌کنی.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ به سوی تو چشمان خود را برمی افرازم، ای که بر آسمان‌ها جلوس فرموده‌ای!

مزامیر 123:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 8:30

و تضرع بنده ات و قوم خود اسرائیل را که به سوی این مکان دعامی نمایند، بشنو و از مکان سکونت خود، یعنی ازآسمان بشنو و چون شنیدی عفو نما.

مزامیر 11:4

خداوند در هیکل قدس خود است و کرسی خداوند در آسمان. چشمان او مینگرد، پلکهای وی بنی آدم را میآزماید.

مزامیر 115:3

اماخدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده به عمل آورده است.

مزامیر 120:1

نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

مزامیر 121:1

چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ]

مزامیر 122:1

شادمان میشدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

مزامیر 124:1

اگر خداوند با ما نمی بود، اسرائیل الان بگوید؛

مزامیر 125:1

آنانی که بر خداوند توکل دارند، مثل کوه صهیوناند که جنبش نمی خورد و پایدار است تا ابدالاباد.

مزامیر 126:1

چون خداوند اسیران صهیون را بازآورد، مثل خواب بینندگان شدیم.

مزامیر 127:1

اگر خداوند خانه را بنا نکند، بنایانش زحمت بیفایده میکشند. اگر خداوند شهر را پاسبانی نکند، پاسبانان بیفایده پاسبانی میکنند.

مزامیر 128:1

خوشابحال هرکه از خداوندمی ترسد و بر طریق های او سالک میباشد.

مزامیر 129:1

چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:

مزامیر 130:1

ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.

مزامیر 131:1

ای خداوند دل من متکبر نیست و نه چشمانم برافراشته و خویشتن را بهکارهای بزرگ مشغول نساختم، و نه بهکارهایی که از عقل من بعید است.

مزامیر 132:1

ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را.

مزامیر 133:1

اینک چه خوش و چه دلپسند است که برادران به یکدلی با هم ساکن شوند.

مزامیر 134:1

هان خداوند را متبارک خوانید، ای جمیع بندگان خداوند که شبانگاه درخانه خداوند میایستید!

مزامیر 141:8

زیرا کهای یهوه خداوند، چشمان من بسوی توست. و بر تو توکل دارم. پس جان مرا تلف منما!

مزامیر 2:4

او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا میکند.

مزامیر 25:15

چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون میآورد.

اِشعیا 57:15

زیرا او که عالی و بلند است و ساکن درابدیت میباشد و اسم او قدوس است چنین میگوید: «من در مکان عالی و مقدس ساکنم و نیزبا کسیکه روح افسرده و متواضع دارد. تا روح متواضعان را احیا نمایم و دل افسردگان را زنده سازم.

اِشعیا 66:1

خداوند چنین میگوید: «آسمانهاکرسی من و زمین پای انداز من است، پس خانهای که برای من بنا میکنید کجا است؟ ومکان آرام من کجا؟»

مَتّی 6:9

«پس شما به اینطور دعا کنید: "ای پدر ما که در آسمانی، نام تو مقدس باد.

لوقا 18:13

اما آن باجگیر دور ایستاده نخواست چشمان خود را به سوی آسمان بلند کند بلکه به سینه خود زده گفت، خدایا بر من گناهکار ترحم فرما.