مزامیر 107:41 - Persian Old Version

⁴¹ اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند.

هزارۀ نو

⁴¹ اما نیازمند را از مذلت ایشان برمی‌افرازد، و اهل خانه‌اش را همچون گله‌های گوسفند کثیر می‌گرداند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴¹ او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

مژده برای عصر جدید

⁴¹ امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴¹ امّا نیازمندان را از مذلّت رهانید و اهل خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏‌ها زیاد کرد.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁴¹ امّا مسکین را از عذابش بلند می کند و اهل خانه‌اش را همچون گله‌های گوسفند کثیر می‌گرداند.

مزامیر 107:41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 48:11

و اسرائیل به یوسف گفت: «گمان نمی بردم که روی تو را ببینم، و همانا خدا، ذریت تو را نیزبه من نشان داده است.»

ایّوب 21:11

بچه های خود را مثل گله بیرون میفرستند و اطفال ایشان رقص میکنند.

ایّوب 36:15

مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات میبخشد و گوش ایشان را در تنگی باز میکند.

ایّوب 42:16

و بعد از آن ایوب صد و چهل سال زندگانی نمود و پسران خود و پسران پسران خود را تا پشت چهارم دید.

ایّوب 5:11

تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

ایّوب 8:7

و اگرچه ابتدایت صغیر میبود، عاقبت تو بسیار رفیع میگردید.

مزامیر 128:6

پسران پسران خود راخواهی دید. سلامتی بر اسرائیل باد.

مزامیر 78:52

و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

امثال 17:6

تاج پیران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ایشانند.

اِرمیا 31:27

اینک خداوند میگوید: «ایامی میآید که خاندان اسرائیل و خاندان یهودا را به بذر انسان وبذر حیوان خواهم کاشت.

یعقوب 5:11

اینک صابران را خوشحال میگوییم و صبرایوب را شنیدهاید و انجام کار خداوند رادانستهاید، زیرا که خداوند بغایت مهربان و کریم است.

۱سموئیل 2:21

و خداوند از حنا تفقد نمود و او حامله شده، سه پسر و دو دختر زایید، و آن پسر، سموئیل به حضور خداوند نمو میکرد.

۱سموئیل 2:8

فقیر را از خاک برمی افرازد. و مسکین را از مزبله برمی دارد تا ایشان را با امیران بنشاند. و ایشان راوارث کرسی جلال گرداند. زیرا که ستونهای زمین از آن خداوند است. و ربع مسکون را بر آنهااستوار نموده است.