امثال 22:22 - Persian Old Version

²² فقیر را از آن جهت که ذلیل است تاراج منما، و مسکین را در دربار، ستم مرسان،

هزارۀ نو

²² بینوایان را چون ضعیفند، تاراج مکن و ستمدیدگان را در محکمه لگدمال منما،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² اموال شخص فقیر را که حامی ندارند، غارت نکن و حق بیچارگان را در دادگاه پایمال ننما؛

مژده برای عصر جدید

²² به شخص فقیری که پشتیبانی ندارد، ظلم نکن و حق بیچارگان را در دادگاه پایمال نساز.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² به شخص فقیری که پشتیبانی ندارد، ظلم نکن و حقّ بیچارگان را در دادگاه پایمال نساز،

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² فقیر را از آن جهت که ذلیل است تاراج منما و مسکین را در محکمه ستم مرسان،

امثال 22:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ایّوب 31:16

«اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم، و چشمان بیوهزنان را تار گردانیده،

ایّوب 31:21

اگر دست خود را بر یتیم بلند کرده باشم، هنگامی که اعانت خود را دردروازه میدیدم،

خروج 23:3

و در مرافعه فقیر نیزطرفداری او منما.

خروج 23:6

حق فقیرخود را در دعوی او منحرف مساز.

امثال 21:7

ظلم شریران ایشان را به هلاکت میاندازد، زیرا که از بجا آوردن انصاف ابا مینمایند.

امثال 22:16

هرکه بر فقیر برای فایده خویش ظلم نماید، و هرکه به دولتمندان ببخشد البته محتاج خواهد شد.

اِشعیا 10:2

تا مسکینان را از داوری منحرف سازند و حق فقیران قوم مرا بربایند تا آنکه بیوهزنان غارت ایشان بشوند و یتیمان راتاراج نمایند.

حزقیال 22:29

و قوم زمین به شدت ظلم نموده و مال یکدیگررا غصب کردهاند. و بر فقیران و مسکینان جفانموده، غریبان را به بیانصافی مظلوم ساختهاند.

لاویان 19:13

مال همسایه خود را غصب منما، و ستم مکن، و مزد مزدور نزد تو تا صبح نماند.

لاویان 25:17

و یکدیگر را مغبون مسازید، و از خدای خود بترس. من یهوه خدای شما هستم.

زَکریا 7:10

و بر بیوهزنان و یتیمان و غریبان و فقیران ظلم منمایید و در دلهای خود بر یکدیگر بدی میندیشید.

مَلاکی 3:5

و من برای داوری نزد شما خواهم آمد و به ضد جادوگران وزناکاران و آنانی که قسم دروغ میخورند و کسانی که بر مزدور در مزدش و بیوهزنان و یتیمان ظلم مینمایند و غریب را از حق خودش دورمی سازند و از من نمی ترسند، بزودی شهادت خواهم داد. قول یهوه صبایوت این است.

تثنیه 23:16

با تو در میان تو در مکانی که برگزینند در یکی از شهرهای تو که به نظرش پسند آید، ساکن شود. و بر او جفامنما.