مَتّی 18:28 - Persian Old Version

²⁸ لیکن چون آن غلام بیرون رفت، یکی از همقطاران خود را یافت که از او صددینار طلب داشت. او را بگرفت و گلویش رافشرده، گفت: "طلب مرا ادا کن!"

هزارۀ نو

²⁸ امّا هنگامی که خادم بیرون می‌رفت، یکی از همکاران خود را دید که صد دینار به او بدهکار بود. پس او را گرفت و گلویش را فشرد و گفت: ”قرضت را ادا کن!“

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²⁸ ولی وقتی این بدهکار از دربار پادشاه بیرون آمد، فوری به سراغ همکارش رفت که فقط صد دینار از او طلب داشت. پس گلوی او را فشرد و گفت: ”زود باش، بدهی‌ات را بپرداز!“

مژده برای عصر جدید

²⁸ «امّا او وقتی از آنجا رفت در راه با یکی از همكاران خود روبه‌رو شد كه در حدود صد و پنجاه تومان به او بدهكار بود، او را گرفت و گلویش را فشرده گفت: 'بدهی خود را به من بپرداز.'

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²⁸ «امّا وقتی او از آنجا رفت، در راه با یکی از همکاران خود روبه‌رو شد که صد دینار به او بدهکار بود. او را گرفت و گلویش را فشرده گفت، 'بدهی خود را به من بپرداز.'

کتاب مقدس به زبان بندری

²⁸ ولی وختی که همو نوکر در هُند، به یه تا اَ همکارُ خو ایدی که اَ اُ کَدِ سه ماه دستمزد خو طلب ایشَستَه، شیگِفت و خُلکی فشار ایدا و بهش ایگو: ”کَرضُ خو هادَه.“

مَتّی 18:28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

نِحِمیا 10:31

و اگر اهل زمین در روز سبت، متاع یاهر گونه آذوقه به جهت فروختن بیاورند، آنها را ازایشان در روزهای سبت و روزهای مقدس نخریم و (حاصل ) سال هفتمین و مطالبه هر قرض راترک نماییم.

نِحِمیا 5:7

و با دل خود مشورت کرده، بزرگان و سروران را عتاب نمودم و به ایشان گفتم: «شما هر کس از برادر خود ربا میگیرید!» وجماعتی عظیم به ضد ایشان جمع نمودم.

امثال 28:3

مرد رئیس که بر مسکینان ظلم میکند مثل باران است که سیلان کرده، خوراک باقی نگذارد.

اِشعیا 58:3

(ومی گویند): چرا روزه داشتیم و ندیدی و جانهای خویش را رنجانیدیم و ندانستی. اینک شما درروز روزه خویش خوشی خود را مییابید و برعمله های خود ظلم مینمایید.

حزقیال 45:9

«خداوند یهوه چنین میگوید: ای سروران اسرائیل باز ایستید و جور و ستم را دور کنید وانصاف و عدالت را بجا آورید و ظلم خود را ازقوم من رفع نمایید. قول خداوند یهوه این است:

مَتّی 18:27

آنگاه آقای آن غلام بر وی ترحم نموده، او را رها کرد وقرض او را بخشید.

مَتّی 18:29

پس آن همقطار بر پایهای او افتاده، التماس نموده، گفت: "مرا مهلت ده تا همه را به تو رد کنم."

مَتّی 20:2

پس با عمله، روزی یک دینار قرار داده، ایشان را به تاکستان خود فرستاد.

مَرقُس 14:5

زیرا ممکن بوداین عطر زیادتر از سیصد دینار فروخته، به فقراداده شود.» و آن زن را سرزنش نمودند.

مَرقُس 6:37

درجواب ایشان گفت: «شما ایشان را غذا دهید!» وی را گفتند: «مگر رفته، دویست دینار نان بخریم تا اینها را طعام دهیم!»

لوقا 10:35

بامدادان چون روانه میشد، دو دینار درآورده بهسرایدار داد و بدو گفت این شخص را متوجه باش و آنچه بیش از این خرج کنی، در حین مراجعت به تو دهم.

لوقا 7:41

گفت: «طلبکاری را دو بدهکار بودکه از یکی پانصد و از دیگری پنجاه دینار طلب داشتی.

یوحنا 6:7

فیلپس او را جواب داد که «دویست دینار نان، اینها را کفایت نکند تا هر یک اندکی بخورند!»

تثنیه 15:2

و قانون انفکاک این باشد، هرطلبکاری قرضی را که به همسایه خود داده باشدمنفک سازد، و از همسایه و برادر خود مطالبه نکند، چونکه انفکاک خداوند اعلان شده است.