لاویان 22:22 - Persian Old Version

²² کور یاشکسته یا مجروح یا آبله دار یا صاحب جرب یاگری، اینها را برای خداوند مگذرانید، و از اینهاهدیه آتشین برای خداوند بر مذبح مگذارید.

هزارۀ نو

²² کور یا لنگ یا مجروح یا آبله‌دار یا گَر یا مبتلا به جَرَب را به خداوند تقدیم مکنید و هیچ‌یک از اینها را به عنوان هدیۀ اختصاصی برای خداوند بر مذبح مگذارید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² حیوان کور، شل یا مجروح و یا حیوانی که بدنش پر از زخم است و یا مبتلا به گری یا آبله می‌باشد، نباید به خداوند هدیه شود. این نوع هدیه را بر آتش مذبح به خداوند تقدیم نکنید.

مژده برای عصر جدید

²² حیوان کور، شل، مجروح و یا حیوانی را که بدنش زخم داشته باشد، نباید بر آتش قربانگاه برای من تقدیم شود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² حیوان کور، شل، مجروح و یا حیوانی را که بدنش زخم داشته باشد، و یا مبتلا به گَری یا آبله نباید بر آتش قربانگاه به من تقدیم شود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² کور یا لنگ یا مجروح یا آبله‌دار یا مبتلا به جَرَب یا گر، اینها را برای خداوند تقدیم مکنید و از اینها هدیه آتشین برای خداوند بر قربانگاه مگذارید.

لاویان 22:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

لاویان 1:13

واحشایش و پاچه هایش را به آب بشوید، و کاهن همه را نزدیک بیاورد و بر مذبح بسوزاند، که آن قربانی سوختنی و هدیه آتشین و عطر خوشبوبجهت خداوند است.

لاویان 1:9

و احشایش وپاچه هایش را به آب بشویند، و کاهن همه را برمذبح بسوزاند، برای قربانی سوختنی و هدیه آتشین و عطر خوشبو بجهت خداوند.

لاویان 22:20

هرچه را که عیب دارد مگذرانید، برای شما مقبول نخواهد شد.

لاویان 22:21

و اگر کسی ذبیحه سلامتی برای خداوندبگذراند، خواه برای وفای نذر، خواه برای نافله، چه از رمه چه از گله، آن بیعیب باشد تا مقبول بشود، البته هیچ عیب در آن نباشد.

لاویان 22:23

اما گاو و گوسفند که زاید یا ناقص اعضا باشد، آن را برای نوافل بگذران، لیکن برای نذر قبول نخواهد شد.

لاویان 3:3

و از ذبیحه سلامتی، هدیه آتشین بجهت خداوند بگذراند، یعنی پیهی که احشا را میپوشاند و همه پیه را که بر احشاست.

لاویان 3:5

و پسران هارون آن را برمذبح با قربانی سوختنی بر هیزمی که بر آتش است بسوزانند. این هدیه آتشین و عطر خوشبوبجهت خداوند است.

مَلاکی 1:8

و چون کور را برای قربانی میگذرانید، آیا قبیح نیست؟ و چون لنگ یا بیماررا میگذرانید، آیا قبیح نیست؟ آن را به حاکم خود هدیه بگذران و آیا او از تو راضی خواهدشد یا تو را مقبول خواهد داشت؟ قول یهوه صبایوت این است.