یهودا 1:12 - Persian Old Version

¹² اینها درضیافت های محبتانه شما صخرهها هستند چون با شما شادی میکنند، و شبانانی که خویشتن رابی خوف میپرورند و ابرهای بیآب از بادهارانده شده و در ختان صیفی بیمیوه، دوباره مرده و از ریشهکنده شده،

هزارۀ نو

¹² اینان صخره‌های دریایی خطرناک در ضیافتهای محبت‌آمیز شمایند که بدون کمترین پروا در جشن شما به عیش و نوش می‌پردازند؛ شبانانی هستند که تنها خود را می‌پرورند؛ ابرهای بی‌بارانِ رانده از باد، و درختان پاییزی بی‌میوه‌اند که دو بار مرده و از ریشه به در آمده‌اند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² این اشخاص که در ضیافتهای کلیسایی، به جمع شما می‌پیوندند، لکه‌های ناپاکی هستند که شما را آلوده می‌کنند. با بی‌شرمی می‌خندند و شکم خود را سیر می‌کنند، بدون آنکه رعایت حال دیگران را بنمایند. همچون ابرهایی هستند که از زمینهای خشک عبور می‌کنند، بدون آنکه قطره‌ای باران ببارانند. قولهای آنان اعتباری ندارد. درختانی هستند که در موسم میوه، ثمر نمی‌دهند. اینان دو بار طعم مرگ را چشیده‌اند؛ یک بار زمانی که در گناه بودند، و بار دیگر وقتی از مسیح روگردان شدند. از این رو، باید منتظر داوری خدا باشند.

مژده برای عصر جدید

¹² اینها مجالس اُنس شما را آلوده می‌سازند، زیرا با بی‌شرمی می‌خورند و می‌نوشند و فقط در فكر خود هستند. آنها ابرهای بی‌بارانی هستند كه از برابر باد رانده می‌شوند. درختهایی هستند كه در هیچ فصلی میوه نمی‌دهند و از ریشه كنده شده و کاملاً مرده‌اند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² آن‌ها ضیافت‌های محبّت‌آمیز شما را آلوده می‌سازند، زیرا با بی‌شرمی می‌خورند و می‌نوشند و فقط در فکر خود هستند. آن‌ها ابرهای بی‌بارانی هستند که از برابر باد رانده می‌شوند. درخت‌هایی هستند که حتّی در پاییز هم میوه نمی‌دهند و از ریشه کنده شده، کاملاً مرده‌اند.

کتاب مقدس به زبان بندری

¹² ایشُ توو مهمونی ئُوی پُر محبت شما، همطو که بدون هیچ تِرسی وا شما عیش و نوش اَکُنِن، مثه شَغُویِ زیر هُوو اَن که دیده نابِن؛ ایشُ سالارویی‌اَن که فَکَه به خوشُ پروار اَکُنِن؛ ابروی بی بارونِن، که باد شابَرِه؛ دِرَهتوی بی‌بَرِن توو آخِر پائیز، که دو دُفَه مُردَن و اَ ریشه در هُندِن،

یهودا 1:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تواریخ 7:20

آنگاه ایشان را از زمینی که به ایشان دادهام خواهم کند و این خانه را که برای اسم خودتقدیس نمودهام، از حضور خود خواهم افکند وآن را در میان جمیع قومها ضربالمثل و مسخره خواهم ساخت.

ایّوب 8:17

ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته میشود، و بر سنگلاخ نگاه میکند.

مزامیر 1:3

پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هرآنچه میکند نیک انجام خواهدبود.

مزامیر 37:2

زیراکه مثل علف به زودی بریده میشوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد.

امثال 25:14

کسیکه از بخششهای فریبنده خود فخرمی کند، مثل ابرها و باد بیباران است.

حزقیال 17:9

بگو که خداوند یهوه چنین میفرماید: پس آیا کامیاب خواهد شد؟ آیا او ریشه هایش را نخواهد کند ومیوهاش را نخواهد چید تا خشک شود؟ تمامی برگهای تازهاش خشک خواهد شد و بدون قوت عظیم و خلق بسیاری از ریشهها کنده خواهد شد.

حزقیال 34:10

خداوند یهوه چنین میفرماید: اینک من به ضد شبانان هستم. و گوسفندان خود را ازدست ایشان خواهم طلبید. و ایشان را از چرانیدن گله معزول خواهم ساخت تا شبانان خویشتن رادیگر نچرانند. و گوسفندان خود را از دهان ایشان خواهم رهانید تا خوراک ایشان نباشند.

حزقیال 34:18

آیا برای شما کم بود که مرتع نیکو راچرانیدید بلکه بقیه مرتع خود را نیز به پایهای خویش پایمال ساختید؟ و آب زلال را نوشیدیدبلکه باقیمانده را به پایهای خویش گل آلودساختید؟

حزقیال 34:2

«ای پسر انسان به ضد شبانان اسرائیل نبوت نما و نبوت کرده، به ایشان یعنی به شبانان بگو: خداوند یهوه چنین میفرماید: وای بر شبانان اسرائیل که خویشتن را میچرانند. آیا نمی بایدشبانان گله را بچرانند؟

حزقیال 34:8

خداوند یهوه میفرماید: به حیات خودم قسم هر آینه چونکه گله من به تاراج رفته وگوسفندانم خوراک همه حیوانات صحرا گردیده، شبانی ندارند. و شبانان من گوسفندانم رانطلبیدند. بلکه شبانان خویشتن را چرانیدند و گله مرا رعایت ننمودند.

هوشع 6:4

ای افرایم با تو چه کنم؟ ای یهودا با تو چه کنم؟ زیرا نیکویی تو مثل ابرهای صبح و مانند شبنم است که بزودی میگذرد.

لاویان 14:43

و اگربلا برگردد و بعد از کندن سنگها و تراشیدن واندود کردن خانه باز در خانه بروز کند،

مَتّی 13:6

وچون آفتاب برآمد بسوخت و چون ریشه نداشت خشکید.

مَتّی 15:13

او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود.

مَرقُس 4:6

وچون آفتاب برآمد، سوخته شد و از آنرو که ریشه نداشت خشکید.

لوقا 12:45

لیکن اگر آن غلام در خاطر خود گوید، آمدن آقایم به طول میانجامد و به زدن غلامان و کنیزان و به خوردن و نوشیدن و میگساریدن شروع کند،

لوقا 16:19

شخصی دولتمند بود که ارغوان و کتان میپوشید و هر روزه در عیاشی با جلال بسرمی برد.

لوقا 21:34

پس خود را حفظ کنید مبادا دلهای شما ازپرخوری و مستی و اندیشه های دنیوی، سنگین گردد و آن روز ناگهان بر شما آید.

لوقا 8:6

وپارهای بر سنگلاخ افتاده چون رویید از آنجهت که رطوبتی نداشت خشک گردید.

افسسیان 4:14

تا بعد از این اطفال متموج و رانده شده از باد هر تعلیم نباشیم، ازدغابازی مردمان در حیله اندیشی برای مکرهای گمراهی؛

فلیپیان 3:19

که انجام ایشان هلاکت است وخدای ایشان شکم ایشان و فخر ایشان در ننگ ایشان، و چیزهای دنیوی را اندیشه میکنند.

۱تیموتائوس 5:6

لیکن زن عیاش در حال حیات مرده است.

عبرانیان 13:9

از تعلیمهای مختلف و غریب از جا برده مشوید، زیرا بهتر آن است که دل شما به فیض استوار شود و نه به خوراکهایی که آنانی که در آنهاسلوک نمودند، فایده نیافتند.

یعقوب 5:5

بر روی زمین به ناز و کامرانی مشغول بوده، دلهای خود را در یوم قتل پروردید.