ایّوب 14:19 - Persian Old Version

¹⁹ آب سنگهارا میساید، و سیلهایش خاک زمین را میبرد. همچنین امید انسان را تلف میکنی،

هزارۀ نو

¹⁹ آبْ سنگها را می‌ساید، و سیلابها خاک زمین را می‌روبَد؛ به همین سان تو امید انسان را نقش بر آب می‌کنی.

مژده برای عصر جدید

¹⁹ آب، سنگها را می‌ساید و سیلابها خاک زمین را می‌شوید. به همین ترتیب تمام امیدهای انسان را نقش برآب می‌سازی.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ آب، سنگ‌ها را می‌ساید و سیلاب‌ها خاک زمین را می‌شوید. به همین ترتیب تمام امیدهای انسان را نقش‌ برآب خواهی ساخت.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁹ آب سنگها را می‌ساید، و سیلهایش خاک زمین را می‌برد. همچنین امید انسان را تلف می‌کنی،

ایّوب 14:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 6:17

زیرا اینک من طوفان آب را بر زمین میآورم تاهر جسدی را که روح حیات در آن باشد، از زیرآسمان هلاک گردانم. و هرچه بر زمین است، خواهد مرد.

ایّوب 14:18

به درستی کوهی که میافتد فانی میشود وصخره از مکانش منتقل میگردد.

ایّوب 17:15

پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

ایّوب 19:10

مرا ازهر طرف خراب نموده، پس هلاک شدم. و مثل درخت، ریشه امید مرا کنده است.

ایّوب 22:16

که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

ایّوب 27:8

زیرا امید شریر چیست هنگامی که خدا او را منقطع میسازد؟ و حینی که خدا جان اورا میگیرد؟

ایّوب 7:6

روزهایم از ماکوی جولا تیزروتر است، و بدون امید تمام میشود.

حزقیال 37:11

و اومرا گفت: «ای پسر انسان این استخوانها تمامی خاندان اسرائیل میباشند. اینک ایشان میگویند: استخوانهای ما خشک شد و امید ما ضایع گردیدو خودمان منقطع گشتیم.