ایّوب 10:21 - Persian Old Version

²¹ قبل از آنکه بروم بهجایی که از آن برنخواهم گشت، به زمین ظلمت و سایه موت!

هزارۀ نو

²¹ پیش از آنکه بدان‌جا روم که از آن بازگشتی نیست، به دیار ظلمت و تاریکی غلیظ.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²¹ به‌زودی می‌روم و دیگر باز نمی‌گردم. به سرزمینی می‌روم که سرد و تاریک است

مژده برای عصر جدید

²¹ بزودی از دنیا می‌روم و راه بازگشت برایم نیست.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²¹ پیش از آنکه از این دینا به جایی بروم که از آن راه بازگشتی نیست، به دیار تاریکی و عمق سایه‌ها،

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²¹ قبل از آنکه بروم به ‌جایی که از آن بر نخواهم گشت، به زمین ظلمت و سایه مرگ!

ایّوب 10:21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲سموئیل 12:23

اما الان که مرده است، پس چرا من روزه بدارم؛ آیا میتوانم دیگر او را باز بیاورم؟ ! من نزد او خواهم رفت لیکن او نزد من باز نخواهد آمد.»

۲سموئیل 14:14

زیرا ما باید البته بمیریم ومثل آب هستیم که به زمین ریخته شود، و آن رانتوان جمع کرد، و خدا جان را نمی گیرد بلکه تدبیرها میکند تا آواره شدهای از او آواره نشود.

ایّوب 10:22

به زمین تاریکی غلیظ مثل ظلمات، زمین سایه موت و بیترتیب که روشنایی آن مثل ظلمات است.»

ایّوب 16:22

زیرا سالهای اندک سپری میشود، پس به راهی که برنمی گردم، خواهم رفت.

ایّوب 17:13

وقتی که امید دارم هاویه خانه من میباشد، وبستر خود را در تاریکی میگسترانم،

ایّوب 3:13

زیرا تا بحال میخوابیدم و آرام میشدم. در خواب میبودم واستراحت مییافتم.

ایّوب 3:5

تاریکی و سایه موت، آن را به تصرف آورند. ابر بر آن ساکن شود. کسوفات روز آن را بترساند.

ایّوب 34:22

ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

ایّوب 38:17

آیا درهای موت برای تو باز شده است؟ یا درهای سایه موت را دیدهای؟

مزامیر 23:4

چون در وادی سایه موت نیز راه روم از بدی نخواهم ترسید زیرا تو با من هستی. عصا و چوب دستی تومرا تسلی خواهد داد.

مزامیر 39:13

روی (خشم )خود را از من بگردان تا فرحناک شوم قبل از آنکه رحلت کنم و نایاب گردم.

مزامیر 49:20

انسانی که در حرمت است وفهم ندارد، مثل بهایم است که هلاک میشود.

مزامیر 88:13

و اما من نزد توای خداوندفریاد برآوردهام و بامدادان دعای من درپیش تومی آید.

مزامیر 88:6

مرا در هاویه اسفل گذاشتهای، در ظلمت درژرفیها.

جامعه 11:8

هرچندانسان سالهای بسیار زیست نماید و در همه آنهاشادمان باشد، لیکن باید روزهای تاریکی را به یادآورد چونکه بسیار خواهد بود. پس هرچه واقع میشود بطالت است.

جامعه 9:10

هرچه دستت به جهت عمل نمودن بیابد، همان را با توانایی خود به عمل آور چونکه در عالم اموات که به آن میروی نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه حکمت است.

اِشعیا 38:11

گفتم: خداوند را مشاهده نمی نمایم. خداوند را در زمین زندگان نخواهم دید. من با ساکنان عالم فنا انسان را دیگر نخواهم دید.

اِرمیا 2:6

و نگفتند: یهوه کجا است که ما رااز زمین مصر برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از حفرهها و زمین خشک و سایه موت وزمینی که کسی از آن گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود رهبری نمود؟