پیدایش 19:22 - Persian Old Version

²² بدان جابزودی فرار کن، زیرا که تا تو بدانجا نرسی، هیچ نمی توانم کرد.» از این سبب آن شهر مسمی به صوغر شد.

هزارۀ نو

²² اما زود به آنجا بگریز، زیرا تا بدان‌جا نرسی، کاری نمی‌توانم کرد.» از همین رو، آن شهر صوعَر نامیده شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

²² پس عجله کن! زیرا تا وقتی به آنجا نرسیده‌ای، نمی‌توانم کاری انجام دهم.» (به این دلیل آن دهکده را صوغر یعنی «کوچک» نام نهادند.)

مژده برای عصر جدید

²² عجله ‌كن‌، تند برو، من‌ قبل‌ از اینكه‌ تو به‌ آن‌ شهر برسی كاری نمی‌توانم ‌بكنم‌.» چونكه ‌لوط‌ گفت ‌آن ‌شهر كوچک‌ است‌، آن ‌شهر صوغر نامیده‌ شد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

²² عجله ‌کن‌ و تند برو؛ من‌ قبل‌ از این‌که تو به‌ آن‌ شهر برسی، کاری نمی‌توانم ‌بکنم‌.» آن ‌شهر صوعَر نامیده‌ شد چون‌که لوط گفت آن شهر کوچک است.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

²² به آن جا بی​درنگ فرار کن، زیرا که تا تو به آنجا نرسی، هیچ نمی توانم کرد.» از این سبب آن شهر صوغَر نام گرفت.

پیدایش 19:22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 13:10

آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، وتمام وادی اردن را بدید که همهاش مانند باغ خداوند و زمین مصر، به طرف صوغر، سیراب بود، قبل از آنکه خداوند سدوم و عموره راخراب سازد.

پیدایش 14:2

که ایشان بابارع، ملک سدوم، و برشاع ملک عموره، وشناب، ملک ادمه، و شمئیبر، ملک صبوئیم، وملک بالع که صوغر باشد، جنگ کردند.

پیدایش 19:21

بدو گفت: «اینک دراین امر نیز تو را اجابت فرمودم، تا شهری را که سفارش آن را نمودی، واژگون نسازم.

پیدایش 19:23

و چون آفتاب بر زمین طلوع کرد، لوط به صوغر داخل شد.

خروج 32:10

واکنون مرا بگذار تا خشم من بر ایشان مشتعل شده، ایشان را هلاک کنم و تو را قوم عظیم خواهم ساخت.»

اِشعیا 15:5

دل من به جهت موآب فریاد برمی آورد. فراریانش تا به صوغر و عجلت شلشیا نعره میزنند زیرا که ایشان به فراز لوحیت با گریه برمی آیند. زیرا که از راه حورونایم صدای هلاکت برمی آورند.

اِشعیا 65:8

خداوند چنین میگوید: «چنانکه شیره درخوشه یافت میشود و میگویند آن را فاسدمساز زیرا که برکت در آن است. همچنان بهخاطر بندگان خود عمل خواهم نمود تا (ایشان را)بالکل هلاک نسازم.

اِرمیا 48:34

به فریادحشبون آواز خود را تا العاله و یاهص بلند کردندو از صوغر تا حورونایم عجلت شلیشیا، زیرا که آبهای نمریم نیز خرابه شده است.

مَرقُس 6:5

و در آنجاهیچ معجزهای نتوانست نمود جز اینکه دستهای خود را بر چند مریض نهاده، ایشان را شفا داد.

تثنیه 34:3

وجنوب را و میدان دره اریحا را که شهر نخلستان است تا صوغر.

تثنیه 9:14

مرا واگذار تا ایشان را هلاک سازم و نام ایشان را از زیر آسمان محو کنم و از توقومی قوی تر و کثیرتر از ایشان بوجود آورم.»

۲تیموتائوس 2:13

اگر بیایمان شویم، او امین میماند زیراخود را انکار نمی تواند نمود.

تیتوس 1:2

به امید حیات جاودانی که خدایی که دروغ نمی تواند گفت، اززمانهای ازلی وعده آن را داد،