حزقیال 20:14 - Persian Old Version

¹⁴ لیکن محض خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر امت هایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم بیحرمت نشود.

هزارۀ نو

¹⁴ اما به پاس نام خود عمل کردم تا نامم در نظر قومهایی که ایشان را در نظر آنها بیرون آورده بودم، بی‌حرمت نشود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁴ اما باز برای حفظ حرمت نام خود، از هلاک کردن ایشان صرف‌نظر نمودم، مبادا اقوامی که دیدند من چگونه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آوردم، بگویند: ”چون خدا نتوانست از ایشان محافظت کند، ایشان را از بین برد.“

مژده برای عصر جدید

¹⁴ امّا چنین نکردم تا در نظر اقوامی‌ که دیدند اسرائیل را از مصر بیرون آوردم، نام من بی‌حرمت نشود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁴ امّا چنین نکردم تا در نظر قوم‌هایی‌ که دیدند اسرائیل را از مصر بیرون آوردم، نام من بی‌حرمت نشود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁴ لیکن تنها به خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر قومهایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم، بی‌حرمت نشود.

حزقیال 20:14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِشعیا 48:11

به خاطر ذات خود، بهخاطر ذات خود این رامی کنم زیرا که اسم من چرا باید بیحرمت شود وجلال خویش را به دیگری نخواهم داد.

حزقیال 20:13

«لیکن خاندان اسرائیل در بیابان از من عاصی شده، در فرایض من سلوک ننمودند. واحکام مرا که هرکه به آنها عمل نماید از آنها زنده ماند، خوار شمردند و سبت هایم را بسیاربی حرمت نمودند. آنگاه گفتم که خشم خود را بر ایشان ریخته، ایشان را در بیابان هلاک خواهم ساخت.

حزقیال 20:15

ومن نیز دست خود را برای ایشان در بیابان برافراشتم که ایشان را به زمینی که به ایشان داده بودم، داخل نسازم. زمینی که به شیر و شهدجاری است و فخر تمامی زمینها میباشد.

حزقیال 20:22

لیکن دست خود رابرگردانیده، محض خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به نظر امت هایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم بیحرمت نشود.

حزقیال 20:9

لیکن محض خاطر اسم خودعمل نمودم تا آن در نظر امت هایی که ایشان درمیان آنها بودند و در نظر آنها خود را به بیرون آوردن ایشان از زمین مصر، به ایشان شناسانیدم، بیحرمت نشود.

حزقیال 39:7

و نام قدوس خود را درمیان قوم خویش اسرائیل، معروف خواهم ساخت و دیگر نمی گذارم که اسم قدوس من بیحرمت شود تا امتها بدانند که من یهوه قدوس اسرائیل میباشم.

افسسیان 1:12

تا از ما که اول امیدوار به مسیح میبودیم، جلال او ستوده شود.

افسسیان 1:6

برای ستایش جلال فیض خود که ما را به آن مستفیض گردانید در آن حبیب.