جامعه 5:17 - Persian Old Version

¹⁷ و تمامی ایام خود را در تاریکی میخورد و با بیماری و خشم، بسیار محزون میشود.

هزارۀ نو

¹⁷ تمامی روزهای عمرش در تاریکی خوراک می‌خورَد، با سرخوردگیِ فراوان و بیماری و خشم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ او تمام عمر را در تاریکی و نومیدی و درد و خشم می‌گذراند.

مژده برای عصر جدید

¹⁷ تمام زندگی آنها در تاریکی و با درد و رنج و خشم سپری می‌شود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ تمام زندگی آن‌ها در تاریکی و با درد و رنج و خشم سپری می‌شود.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹⁷ تمامی روزهای خود را در تاریکی خوراک می‌خورد، با سرخوردگی فراوان و بیماری و خشم.

جامعه 5:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پیدایش 3:17

و به آدم گفت: «چونکه سخن زوجه ات راشنیدی و از آن درخت خوردی که امرفرموده، گفتم از آن نخوری، پس بسبب توزمین ملعون شد، و تمام ایام عمرت از آن بارنج خواهی خورد.

۱پادشاهان 17:12

اوگفت: «به حیات یهوه، خدایت قسم که قرص نانی ندارم، بلکه فقط یک مشت آرد در تاپو و قدری روغن در کوزه، و اینک دو چوبی برمی چینم تارفته، آن را برای خود و پسرم بپزم که بخوریم وبمیرم.»

۲پادشاهان 1:2

و اخزیا از پنجره بالاخانه خود که در سامره بود افتاده، بیمار شد. پس رسولان را روانه نموده، به ایشان گفت: «نزد بعل زبوب، خدای عقرون رفته، بپرسید که آیا از این مرض شفا خواهم یافت؟»

۲پادشاهان 1:6

ایشان در جواب وی گفتند: «شخصی به ملاقات ما برآمده، ما را گفت: بروید و نزد پادشاهی که شما را فرستاده است، مراجعت کرده، او راگویید: خداوند چنین میفرماید: آیا از این جهت که خدایی در اسرائیل نیست، تو برای سوال نمودن از بعل زبوب، خدای عقرون میفرستی؟ بنابراین از بستری که به آن برآمدی، فرود نخواهی شد بلکه البته خواهی مرد.»

۲پادشاهان 5:27

پس برص نعمان به تو و به ذریت تو تا به ابد خواهد چسبید.» و ازحضور وی مبروص مثل برف بیرون رفت.

ایّوب 21:25

و دیگری درتلخی جان میمیرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

مزامیر 102:9

زیراخاکستر را مثل نان خوردهام و مشروب خود را بااشک آمیختهام،

مزامیر 127:2

بیفایده است که شماصبح زود برمی خیزید و شب دیر میخوابید و نان مشقت را میخورید. همچنان محبوبان خویش را خواب میبخشد.

مزامیر 39:6

اینک انسان در خیال رفتار میکند و محض بطالت مضطرب میگردد. ذخیره میکند و نمی داند کیست که ازآن تمتع خواهد برد.

مزامیر 78:33

بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

جامعه 2:10

و هرچه چشمانم آرزو میکرد ازآنها دریغ نداشتم، و دل خود را از هیچ خوشی بازنداشتم زیرا دلم در هر محنت من شادی مینمودو نصیب من از تمامی مشقتم همین بود.

جامعه 2:23

زیرا تمامی روزهایش حزن و مشقتش غم است، بلکه شبانگاه نیز دلش آرامی ندارد. این هم بطالت است.

جامعه 2:24

برای انسان نیکو نیست که بخورد و بنوشد وجان خود را از مشقتش خوش سازد. این را نیز من دیدم که از جانب خدا است.

جامعه 7:14

در روز سعادتمندی شادمان باش و درروز شقاوت تامل نما زیرا خدا این را به ازاء آن قرار داد که انسان هیچچیز را که بعد از او خواهدشد دریافت نتواند کرد.

اعمال رسولان 12:23

که در ساعت فرشته خداوند اورا زد زیرا که خدا را تمجید ننمود و کرم او راخورد که بمرد.