۱پادشاهان 17:6 - Persian Old Version

⁶ وغرابها در صبح، نان و گوشت برای وی و در شام، نان و گوشت میآوردند و از نهر مینوشید.

هزارۀ نو

⁶ و کلاغان برای او صبحگاهان نان و گوشت و شامگاهان نیز نان و گوشت می‌آوردند، و از نهر نیز می‌نوشید.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ هر صبح و شام کلاغها برایش نان و گوشت می‌آوردند و او از آب نهر می‌نوشید.

مژده برای عصر جدید

⁶ او از جوی، آب می‌نوشید و زاغها صبح و شام برایش نان و گوشت می‌آوردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ کلاغ‌ها صبح و شب برایش نان و گوشت می‌آوردند، و او از جویبار، آب می‌نوشید.

کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

⁶ و کلاغها در صبح، نان و گوشت برای او و در شام، نان و گوشت می‌آوردند و از رود می‌نوشید.

۱پادشاهان 17:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱پادشاهان 13:28

و او روانه شده، جسد اورا در راه انداخته، و الاغ و شیر را نزد جسدایستاده یافت، و شیر جسد را نخورده و الاغ راندریده بود.

۱پادشاهان 17:5

پس روانه شده، موافق کلام خداوند عمل نموده، و رفته نزد نهرکریت که در مقابل اردن است، ساکن شد.

۱پادشاهان 17:7

وبعد از انقضای روزهای چند، واقع شد که نهرخشکید زیرا که باران در زمین نبود.

۱پادشاهان 19:6

و چون نگاه کرد، اینک نزد سرش قرصی نان بر ریگهای داغ و کوزهای از آب بود. پس خورد و آشامید و بار دیگر خوابید.

۱پادشاهان 19:8

پس برخاسته، خورد و نوشید و به قوت آن خوراک، چهل روز و چهل شب تا حوریب که کوه خدا باشد، رفت.

مزامیر 33:18

اینک چشم خداوند بر آنانی است که از او میترسند، برآنانی که انتظار رحمت او را میکشند.

مزامیر 37:19

در زمان بلا خجل نخواهندشد، و در ایام قحط سیر خواهند بود.

مزامیر 37:3

بر خداوند توکل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو.

خروج 16:35

و بنیاسرائیل مدت چهل سال من را میخوردند، تا به زمین آبادرسیدند، یعنی تا بهسرحد زمین کنعان داخل شدند، خوراک ایشان من بود.

اِشعیا 33:16

او در مکان های بلند ساکن خواهد شد وملجای او ملاذ صخرهها خواهد بود. نان او داده خواهد شد و آب او ایمن خواهد بود.

اِرمیا 37:21

پس صدقیا پادشاه امر فرمود که ارمیا را درصحن زندان بگذارند. و هر روز قرص نانی ازکوچه خبازان به او دادند تا همه نان از شهر تمام شد. پس ارمیا در صحن زندان ماند.

اِرمیا 40:4

وحال اینک من امروز تو را از زنجیرهایی که بردستهای تو است رها میکنم. پس اگر در نظرت پسند آید که با من به بابل بیایی بیا و تو را نیکومتوجه خواهم شد. و اگر در نظرت پسند نیاید که همراه من به بابل آیی، پس میا و بدان که تمامی زمین پیش تو است هر جایی که در نظرت خوش و پسند آید که بروی به آنجا برو.»

اعداد 11:23

خداوند موسی را گفت: «آیا دست خداوندکوتاه شده است؟ الان خواهی دید که کلام من برتو واقع میشود یا نه.»

مَتّی 19:26

عیسی متوجه ایشان شده، گفت: «نزدانسان این محال است لیکن نزد خدا همهچیزممکن است.»

لوقا 22:35

و به ایشان گفت: «هنگامی که شما را بیکیسه و توشهدان و کفش فرستادم به هیچچیز محتاج شدید؟» گفتند هیچ.

عبرانیان 6:18

تا به دو امر بیتغییر که ممکن نیست خدادر مورد آنها دروغ گوید، تسلی قوی حاصل شود برای ما که پناه بردیم تا به آن امیدی که در پیش ما گذارده شده است تمسک جوییم،

داوران 14:14

به ایشان گفت: «از خورنده خوراک بیرون آمد، و اززورآور شیرینی بیرون آمد.» و ایشان تا سه روزمعما را نتوانستند حل کنند.