4 ڕووی دهبینن و ناوی لهسهر نێوچهوانیانه.
4 ڕووی دەبینن و ناوی لەسەر نێوچەوانیانە.
بهڵام من به بێتاوانی ڕووی تۆ دهبینم. كه بهئاگادێم تێر دهبم له بینینی شێوهت.
زۆر كهس دهڵێن: “كێ چاكهمان نیشان دهدات؟”. ڕووناكیی ڕووخسارت بهسهرماندا ههڵبێنه ئهی پهروهردگار.
گیانم تینووی خودایه، خوداوهندی زیندوو. كهی بێم و ڕووبهڕووی خودا ببم؟
بهختهوهری بۆ دڵپاكهكان، چونكه خودا دهبینن.
ئهوهی ڕاژهم دهكات با بهدوام بكهوێت. جا له ههر شوێنێک بم، ڕاژهوانیشم لهوێیه. ئهگهر یهكێک ڕاژهم بكات باوک ڕێزی لێ دهگرێت.
باوكه، دهمهوێت ئهوانهی كه به منت داون لهكوێ بم لهگهڵم بن، تاكو شكۆمهندییهكهم ببینن كه به منت داوه، چونكه پێش دامهزراندنی جیهان منت خۆشویست.
جا ئێستا له تهمدا تهماشای ئاوێنه دهكهین، بهڵام دوایی ڕووبهڕووه. ئێستا ههندێك زانین دهزانم، بهڵام دوایی تهواو دهزانم، ههروهك تهواو ناسراوم.
لهگهڵ ههمووان دوای ئاشتی بكهون، ههروهها پارسا بن. بێ پارسایی كهس پهروهردگار نابینێت.
پاشان بینیم كاوڕهێک لهسهر كێوی سهیۆن ڕاوهستابوو، سهد و چل و چوار ههزاری لهگهڵ بوو، ناوی باوكی ئهویان لهسهر نێوچهوانیان نووسرابوو.
ئهوهی سهربكهوێت دهیكهمه كۆڵهگهیهک له نێو پهرستگای خوداوهندم و ههرگیز لێی دهرناچێت. ناوی خوداوهندم و ناوی شاری خوداوهندم لهسهر دهنووسم، یروشلایمی نوێ، ئهوهی لهلایهن خوداوهندمهوه له ئاسمان دێته خوارهوه، ههروهها ناوی نوێی خۆمی لهسهر دهنووسم.
وتی: “زیان به زهوی و دهریا و درهخت مهگهیهنن، تاكو نێوچهوانی بهندهكانی خوداوهندمان مۆر دهكهین”.