3 “گوێبگرن! تۆودهر چوو تۆو بكات.
3 «گوێ بگرن، جوتیارێک چووە دەرەوە تۆو بکات.
كوڕینه وهرن گوێ له من بگرن، ترسی پهروهردگارتان فێر دهكهم.
ئهی كچ، گوێ بگره و لهبهر چاوتی بگره و گوێ شل بكه، گهلهكهت و بنهماڵهكهت له بیر بكه.
پهندێكی دیكهی بۆ هێنانهوه فهرمووی: “پاشایهتیی ئاسمانان له مرۆڤێک دهچێت، تۆوی چاک له كێڵگهكهی بچێنێت.
كاتێ ڕوهكهكه ڕوا و بهری گرت، زیوانهكهش دهركهوت.
به پهند باسی زۆر شتی بۆ كردن و فهرمووی: “تۆودهر چوو تۆو بكات.
تۆودهر وشهكه تۆو دهكات.
به پهند زۆر شتی فێركردن، له ئامۆژگاریهكهیدا پێی دهفهرموون:
ئهگهر یهكێک دوو گوێی ههیه بۆ بیستن، با ببیستێت”.
كه تۆوی دهكرد، ههندێكی كهوته سهر ڕێگا، باڵنده هاتن و خواردیانن.
ئینجا فهرمووی: “ئهوهی دوو گویێ ههیه بۆ بیستن با ببیستێت!”
پهتڕۆس لهگهڵ یازدهكه ڕاوهستا، دهنگی بهرزكردهوه و پێی وتن: “ئهی پیاوانی جوو و ههموو ئهوانهی له یروشلایم دانیشتوون، با ئهمه لهلاتان زانراو بێت و گوێ له قسهكانم بگرن،
برا خۆشهویستهكانم، گوێبگرن: ئایا خودا ههژارانی ئهم جیهانهی ههڵنهبژاردووه له باوهڕ دهوڵهمهند بن و میراتگری پاشایهتی بن كه بهڵێنی پێ داوهته ئهوانهی خۆشیاندهوێت؟
ئهوهی گوێی ههیه، با ببیستێت ڕووح چی بۆ وارگهكان دهفهرمووێ. ئهوهی سهربكهوێت مهرگی دووهم ئازاری نادات”.
ئهوهی گوێی ههیه، با ببیستێت ڕووح چی بۆ وارگهكان دهفهرمووێ”.
ئهوهی گوێی ههیه، با ببیستێت ڕووح چی بۆ وارگهكان دهفهرمووێ. ئهوهی سهربكهوێت دهیدهمێ له درهختی ژیان بخوات، ئهوهی له ناوهڕاستی بهههشتی خودادایه”.