1 پاش چهند ڕۆژێک هاتهوه نێو كپهڕناخوم، جا بیسترا كه له ماڵهوهیه.
1 پاش چەند ڕۆژێک عیسا هاتەوە بۆ کەفەرناحوم، جا بیسترا کە لە ماڵەوەیە.
ناسڕهتی بهجێهێشت و هات له كپهڕناخوم نیشتهجێ بوو، كه لهسهر دهریاكهیه، له سنووری زوهولوون و نهپتالیم،
ئینجا سواری كهشتیهكه بوو، پهڕییهوه و هاته شارهكهی خۆی.
بهڵام ئهو دهرچوو، دهستیكرد به بانگهوازكردن و بڵاوكردنهوهی ئهم ههواڵه، ئیتر ئیشۆع نهیدهتوانی به ئاشكرا بچێته هیچ شارێک، بهڵكو له دهرهوه له شوێنه چۆڵهكان بوو و خهڵكیش له ههموو لایهكهوه دههاتنه لای.
یهكسهر خهڵكێكی زۆر كۆبوونهوه، به شێوهیهک لهبهر دهرگاش شوێن نهما. ئهویش به وشهكه بۆیان دهدووا.
ئینجا چووه ماڵێک و دیسان خهڵكێكی زۆریان لێ كۆبووهوه، به شێوهیهک نهیانتوانی نان بخۆن.
كاتێ خهڵكهكهی بهجێهێشت و هاته ماڵێک، قوتابییهكانی دهربارهی پهندكه پرسیان لێكرد.
ئیشۆع بهڕێكهوت و ئهوێی بهجێهێشت، چووه دهڤهری سووڕ و سهیدهن. چووه ماڵێک و نهیویست كهس بزانێت، بهڵام نهیتوانی خۆی بشارێتهوه.
كاتێ چووه ماڵێک، قوتابییهكانی به تهنها لێیان پرسی: “بۆچی ئێمه نهمانتوانی دهری بكهین؟”
ئیشۆع پێی فهرموون: “بهههرحاڵ ئهم پهندهشم پێ دهڵێن: {ئهی پزیشک چارهسهری خۆت بكه!} ئهوهی بیستمان و له كپهڕناخوم كردت، لێرهش له شارهكهتدا بیكه”.
چهند پیاوێک هاتن ئیفلیجێكیان به جێگهكهیهوه ههڵگرتبوو و دهیانویست بیهێننه ژوورهوه و لهبهردهمی دایبنێن.
كاتێ ئهمه بیستی ئیشۆع له ئیهوودهوه هاتووهته گلیلا، چووه لای و لێی پاڕایهوه كه دابهزێت و كوڕهكهی چاكبكاتهوه، چونكه نزیكی مهرگ ببوو.
كاتێ دهنگهكه هات، جهماوهر كۆبوونهوه و پهشێو بوون، چونكه ههریهكهیان گوێی له زمانی خۆی دهبوو پێی دهدووان.