3 ئیبلیس پێی وت: “ئهگهر ڕۆڵهی خودایت، بهم بهرده بڵێ با ببێته نان”.
3 ئیبلیس پێی گوت: «ئەگەر تۆ کوڕی خودایت، بەم بەردە بڵێ با ببێتە نان.»
تاقیكهرهوه لێی هاته پێش، پێی وت: “ئهگهر تۆ ڕۆڵهی خودایت، بڵێ با ئهم بهردانه ببنه نان”.
ڕووحی پارسا له شێوهی جهسته وهک كۆترێک لهسهری نیشتهوه، دهنگێک له ئاسمانهوه هات و فهرمووی: “تۆ ڕۆڵهی خۆشهویستمی، به تۆوه دڵشادم”.
چل ڕۆژ ئیبلیس تاقی دهكردهوه. لهو ڕۆژانهدا هیچی نهخوارد، كاتێ ماوهكه تهواو بوو برسی بوو.
ئیشۆع وهڵامی دایهوه و فهرمووی: “نووسراوه: {مرۆڤ تهنها به نان ناژیێت، بهڵكو به ههر وشهیهک له زاری خودا بێتهدهر}”.