31 لهو كاتهدا قوتابییهكان تكایان لێی دهكرد و وتیان: “ڕابی، بخۆ!”
31 لەو کاتەدا قوتابییەکان تکایان لێی دەکرد: «ڕابی، شتێک بخۆ!»
له بازاڕیشدا سڵاویان لێ بكرێت و خهڵک به ڕابی بانگیان بكهن!
بهڵام با ئێوه به ڕابی بانگ نهكرێن، چونكه تهنها یهک ڕابیتان ههیه كه مهسیحه و ئێوهش ههموو بران.
ئینجا ئیهوودا، ئهوهی ڕادهستی دهكات، وهڵامی دایهوه: “گهورهم، ئهو كهسه منم؟” پێی فهرموو: “خۆت وتت”.
یهكسهر هاته لای ئیشۆع و وتی: “سڵاو گهورهم!”. ئینجا ماچی كرد.
پهتڕۆس بیری كهوتهوه و وتی: “گهورهم، سهیر بكه! دارههنجیرهكهی نهفرهتت لێكرد، وشک بووه!”
كاتهكه هات و ئیهوودا هاته لای وتی: “گهورهم، گهورهم!” و ماچی كرد.
پهتڕۆسیش به ئیشۆعی وت: “گهورهم، پێمان باشه لێره بین، با سێ كهپر ههڵبدهین، یهكێک بۆ تۆ، یهكێک بۆ مووشێ، یهكێكیش بۆ ئیلییا”.
ئیشۆع ئاوڕی دایهوه و بینی به دوایدا دێن، فهرمووی: “چیتان دهوێت؟” وتیان: “ڕابی” واتا مامۆستا، لهكوێ دهمێنیتهوه؟”
نهتنیئێل وهڵامی دایهوه و پێی وت: “ڕابی، تۆ ڕۆڵهی خودایت! تۆ پاشای ئیسڕائیلیت!”
قوتابییهكان پێیان وت: “ڕابی، ئێستا جوو بهتهمابوون بهردبارانت بكهن، دیسان دهچیتهوه ئهوێ؟”
به شهو هاته لای ئیشۆع و پێی وت: “ڕابی، دهزانین تۆ ئامۆژگارێكی لهلای خوداوه هاتوویت، چونكه كهس ناتوانێت ئهو نیشانانه بكات كه تۆ دهیكهیت، ئهگهر خودای لهگهڵ نهبێت”.
هاتنه لای یوخهننهن و پێیان وت: “ڕابی، ئهوهی لهوبهری یوردنهن لهگهڵت بوو، ئهوهی گهواهیت بۆی دا، ئهوهتا عهماد دهكات و ههمووان دێنه لای”.
ئیتر له شار دهرچون و هاتنه لای.
پێی فهرموون: “خواردنێكم ههیه بیخۆم، كه ئێوه نایزانن”.
كه لهوبهری دهریاكه دۆزییانهوه، پێیان وت: “ڕابی، كهی گهیشتیته ئێره؟”
قوتابییهكانی لێیان پرسی، وتیان: “ڕابی، كێ گوناهی كردووه، ئهم پیاوه یان دایک و باوكی، وا به زگماک نابینایه؟”