5 دایكی به ڕاژهوانهكانی وت: “ههرچییهكتان پێ دهڵێ، بیكهن”.
5 ئینجا دایکی بە خزمەتکارانی گوت: «هەرچییەکتان پێ دەڵێ، بیکەن.»
له كاتێک كه قسهی بۆ كۆمهڵانهكه دهكرد، دایک و برایانی له دهرهوه ڕاوهستابوون، داوایان دهكرد لهگهڵی بدوێن.
ئێوه خۆشهیستانی منن، ئهگهر كار بهوه بكهن كه ڕاتاندهسپێرم.
به ترس و سهرسامیهوه وتی: “پهروهردگار، دهتهوێ چی بكهم؟” پهروهردگرایش پێی فهرموو: “ههسته، بڕۆ نێو شار، لهوێ پێت دهووترێ دهبێ چی بكهیت”.
به باوهڕ كاتێ ئهوڕاههم بانگكرا بچێته ئهو شوێنهی خهریک بوو به میرات وهریبگرێت، دهرچوو بێ ئهوهی بزانێت بۆ كوێ دهچێت.
كه تهواو كرا، بووه سهرچاوهی ڕزگاریی جاویدانی بۆ ههموو ئهوانهی گوێڕایهڵی دهبن.