41 ئێشهعیا ئهمانهی فهرموو، كاتێ شكۆی ئهوی بینی و باسی كرد.
41 ئیشایا ئەمانەی گوت، چونکە شکۆی ئەوی بینی و باسی کرد.
ئهوسا دهستی پێكرد له مووشێ و له ههموو پێغهمبهرانهوه ئهو شتانهی دهربارهی خۆی بوو له ههموو سیپارهكاندا بۆیان ڕاڤه كرد.
وشهكهش بووه جهسته و له نێوماندا نیشتهجێ بوو. شكۆی ئهومان بینی، وهک شكۆی تاقانهیهک له باوكهوه، پڕ له بهخشش و ڕهوا.
ههرگیز كهس خودای نهبینیوه، ڕۆڵهی تاقانه، ئهوهی له باوهشی باوكدایه، ئهو دهریخست.
ئیشۆعیش پێی فهرموو: “پیلیپوس، ماوهیهكی درێژه لهگهڵتانم و نهتناسیوم! ئهوهی منی بینیوه باوكی بینیوه. ئیتر چۆن دهڵێی: باوكمان پیشان بده؟
سیپارهكان بپشكنن، چونكه دهزانن ژیانی جاویدانی بۆ ئێوه تێدایه. ئهوانهش گهواهیم بۆ دهدهن،
ههموو پێغهمبهران گهواهیی بۆ دهدهن كه ههر كهسێک باوهڕی پێ بهێنێت، بهخشینی گوناههكانی به ناوی ئهو دهست دهكهوێت”.
چونكه خودا كه فهرمووی: “با له تاریكیدا ڕووناكی بدرهوشێتهوه”، ئهو له دڵماندا درهوشایهوه، بۆ ڕووناككردنهوهی ناسینی شكۆی خودا لهڕووی ئیشۆعی مهسیحدا.
ئهو پرشنگی شكۆی خودایه و وێنهی كڕۆكیهتی، ههڵگری ههموو شتێكه به وشهی هێزی خۆی، دوای ئهوهی پاكسازی بۆ گوناه كرد له لای ڕاستی مهزنایهتیی دانیشت له بهرزاییدا،
دهگهڕان چ دۆخێک یان چ كاتێكه ڕووحی مهسیح دیاری دهكات كه تیایاندایه، زوو گهواهییان داوه بۆ ئازارهكانی مهسیح و ئهو شكۆمهندیانهی دوای دێت.
كهوتمه بهرپێی تاكو كڕنۆشی بۆ ببهم. بهڵام پێی وتم: “وا مهكه! منیش لهگهڵ تۆ و برایانت بهندهی هاوكارم، ئهوانهی پابهندن به گهواهییان بۆ ئیشۆع. كڕنۆش بۆ خودا ببه! چونكه گهواهیی ئیشۆع ڕووحی پێشبینییه”.