2 بایهخ بهو شتانهی سهرهوه بدهن، نهک ئهوانهی لهسهر زهوین،
2 بایەخ بەو شتانەی سەرەوە بدەن، نەک ئەوانەی لەسەر زەوین،
پشت به ستهمكاری مهبهستن، پۆز به ماڵی دزراوهوه لێمهدهن. ئهگهر سامانتان زیادی كرد، دڵی خۆتانی پێوه مهبهستن.
پهروهردگار دهفهرمووێت: “لهبهر ئهوهی دڵی به منهوه بهنده، ڕزگاری دهكهم. بهرزی دهكهمهوه چونكه ناوی من دهناسێت.
ئاوڕی دایهوه و به پهتڕۆسی فهرموو: “لهبهرچاوم لاچۆ، ئهی شهیتان! تۆ كۆسپی لهبهردهمم، چونكه بیر له شته خوداییهكان ناكهیتهوه، بهڵكو شتی مرۆڤانه”.
لهسهر زهوی گهنجینه بۆ خۆتان كۆ مهكهنهوه، كه مۆرانه و ژهنگ خراپی دهكهن، دزیش دهیبڕێت و دهیدزێت.
به خهڵكهكهی فهرموو: “ئاگاداربن و خۆتان له چڵێسی بپارێزن، چونكه ژیانی مرۆڤ به زۆری سامانهكهی نییه”.
ئهگهر له سامانی جیهانی دهستپاک نهبن، كێ سامانی ڕهوای به ئێوه دهسپێرێت؟
له دوو لاوه فشارم لهسهره: ئارهزوو دهكهم كۆچ بكهم و لهگهڵ مهسیح بم، ئهمهش زۆر باشتره،
بۆیه ئهگهر لهگهڵ مهسیحدا ههستاونهتهوه، بۆ ئهو شتانهی سهرهوه كۆشش بكهن، لهوێ مهسیح لهلای ڕاستی خودا دانیشتووه.
كهواته ئارهزووه جهستهییهكانتان لهسهر زهوی بمرێنن: داوێنپیسی، گڵاوی، ههوهس، ئارهزووی بهد، چڵێسی كه بتپهرستییه،