1 كه ڕۆژی پهنجایهمین داهات، ههموو پێكهوه له یهک شوێندا بوون،
1 کە ڕۆژی پەنجایەمین هات، هەموو باوەڕداران پێکەوە لە یەک شوێندا بوون،
ئهوهتا چهند باشه و چهند جوانه، برایان پێكهوه نیشتهجێ بن!
چونكه یوخهننهن به ئاو عهمادی كرد، بهڵام ئێوه پاش چهند ڕۆژێكی كهم به ڕووحی پارسا عهماد دهكرێن”.
بهڵام كاتێ ڕووحی پارساتان دێته سهر هێزێک وهردهگرن، بۆ من دهبنه گهواهیدهر، له یروشلایم و ههموو ئیهوود و شمرن، تاكو ئهوپهڕی زهوی”.
ڕۆژانه به یهک دڵ بهردهوام له پهرستگا دهبوون، له ماڵهكاندا نانیان لهت دهكرد، به خۆشی و ساكاری پێكهوه نانیان دهخوارد،
جا پۆڵۆس بڕیاری دابوو بهدهریاوه له ئهپیسۆسدا تێپهڕێت، نهوهک ماوهیهک له ئاسیادا بمێنێتهوه، چونكه پهلهی دهكرد، بهڵكو بتوانێت له ڕۆژی پهنجایهمین بگاته یروشلایم.
كه ئهمهیان بیست، به یهک دڵ هاواریان بۆ خودا كرد و وتیان: “ئهی گهوره، تۆی خوداوهندی دروستكاری ئاسمان و زهوی و دهریا و ههموو ئهوانهی تیایاندایه.
كاتێ نوێژیان دهكرد، ئهو شوێنهی تیایدا كۆببوونهوه لهرزی و ههموو له ڕووحی پارسا پڕبوون، ئاشكرا به وشهی خودا دهدووان.
كۆمهڵی باوهڕداران یهک دڵ و گیان بوون، كهس نهیدهووت ئهوهی ههیهتی هی خۆیهتی، بهڵكو ههموو شتێكیان هاوبهش بوو.
لهسهر دهستی پهیامبهران زۆر نیشانه و پهرجو لهنێو گهلدا كرا. ههمووان یهک دڵ بوون له ههیوانی شلیموندا.
تاكو به یهک دڵ و به یهک دهنگ شكۆی خودا و باوكی ئیشۆعی مهسیحی پهروهردگارمان بكهن.
بهڵام تاكو ڕۆژی پهنجایهمین له ئهپیسۆس دهمێنمهوه،
تهنها به شێوهیهک بژین كه شایستهی ئینجیلی مهسیح بێت، تاكو كاتێ بێم و بتانبینم یاخود لهنێوتان نهبم و ههواڵتان ببیستم، كه له یهک ڕووحدا جێگیرن و به یهک دڵ تێدهكۆشن بۆ باوهڕی ئینجیل،
ئهوا خۆشییهكهم تهواو بكهن، تاكو یهک بیر و یهک خۆشویستنتان ههبێت، یهک دڵ و یهک مهبهستتان ههبێت.