7 ئهوانهی له ئاسماندا گهواهیی دهدهن سێیانن: باوک و وشهكه و ڕۆحی پارسا. ئهو سێیانهش یهكێكن.
7 ئەوانەی شایەتی دەدەن سێیانن:
به وشهی پهروهردگار ئاسمانان دروست كران، به ههناسهی دهمی ههموو ئهستێرهكانی ئاسمان.
كاتێ قسهی دهكرد، ههورێكی ڕۆشن بوو به سێبهریان و دهنگێک له ههورهكهوه فهرمووی: “ئهمهیه ڕۆڵهی خۆشهویستم، كه پێی دڵشادم. گوێی لێ بگرن!”
ئهگهر گوێی نهگرت، یهک یان دوو كهس لهگهڵ خۆت ببه، تاكو ههر وشهیهک لهسهر زاری دوو یان سێ گهواهیدهر بسهلمێنرێت.
جـــا بــــڕۆن، هـــهمــوو نــــهتــــهوهكــــان بــكــهنــه قــوتــابــی، بـه نـاوی بـاوک و ڕۆڵـه و ڕووحـی پـارسـا عـهمادیان بكـهن،
له دهستپێكدا، وشهكه ههبوو، وشهكه لهلای خودا بوو، وشهكهش خودا بوو.
من و باوک یهكین”.
باوكه، ناوت شكۆدار بكه!” جا دهنگێک له ئاسمانهوه هات: “شكۆدارم كردووه و شكۆداریشی دهكهمهوه!”.
ڕووحی ڕهوا، كهوا جیهان ناتوانێت پهسهندی بكات، چونكه نایبینێت و نایناسێت. بهڵام ئێوه دهیناسن، چونكه لهگهڵتان دهمێنێتهوه و له ئێوهدا دهبێت.
جا كاتێ دڵنهواییدهرهكه دێت، ئهوهی لهلایهن باوكهوه بۆتانی دهنێرم، ڕووحی ڕهوا، كه له باوكهوه ههڵدهقوڵێت، ئهو گهواهیم بۆ دهدات.
چونكه وهک باوک ژیانی له خۆیدا ههیه، به ڕۆڵهشی داوه ژیانی له خۆیدا ههبێت.
منم گهواهیی بۆ خۆم دهدهم، باوكیش كه ناردوومی گهواهیم بۆ دهدات.
ئیشۆع وهڵامی دایهوه: “ئهگهر خۆم شكۆدار بكهم، ئهوا شكۆكهم هیچ نییه. باوكمه كهوا شكۆدارم دهكات، ئهوهی ئێوه دهڵێن خودامانه،
ئینجا بۆ لای ڕاستی خودا بهرزكرایهوه و بهڵێنی ڕووحی پارسای له باوكهوه وهرگرت، ئهمهی ڕژاند كهوا ئێوه دهیبینن و دهیبیستن.
ئێمه گهواهیدهری ئهم شتانهین، ههروهها ڕووحی پارساش، ئهوهی خودا بهخشیویهتییه ئهوانهی گوێڕایهڵن بۆی”.
بهخششی ئیشۆعی مهسیحی پهروهردگارمان و خۆشویستنی خودا و هاوبهشیی ڕووحی پارسا لهگهڵ ههمووتان بێت. ئامین.
ئهوهی له دهستپێكدا بوو، ئهوهی گوێمان لێیبوو، ئهوهی به چاوی خۆمان بینیمان، ئهوهی تهماشامان كرد و دهستمان پێی كهوت، سهبارهت به وشهی ژیان
ئهمه ئهوهیه كه به ئاو و خوێن هاتووه، ئیشۆعی مهسیح، نهک تهنها به ئاو، بهڵكو به ئاو و به خوێن. ڕووحهكهش گهواهی دهدات، چونكه ڕووحهكه ڕهوایه.
ئهوانهش كه له زهویدا گهواهی دهدهن سێیانن: ڕووح و ئاو و خوێن، ئهو سێیانهش بۆ یهكێكن.
كراسێكی له خوێن ههڵكێشراوی لهبهربوو، ئهو ناوهی “وشهی خودا” یه.