اِنجِیل شریف (لُوقا) 16:2 - Mirpuri-Pahari Bible

² اُس اپݨے مُنشی کی بُلائی کے پُچھیا، ’اے کَے گل اَے جیہڑی میں پیاں سُݨنا؟ اَپݨا سارا حِساب مِکی دس، کِیئانکہ تُوں اِس قابل نی ایں کہ اِس کَمّے واسطے تُکی رَخیا جائے۔‘

اِنجِیل شریف (لُوقا) 16:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

اِنجِیل شریف (لُوقا) 12:20

پر اللّٰہ تعالیٰ اُس نیاں گلاں سُݨیاں تے آخیا، ’بے وَقُوفا! تُوں تے اَج راتی ہی مری جاسیں۔ فِر اے سارا کُجھ جیہڑا تُوں اپݨے واسطے جمع کِیتا، کِس نا ہوسی؟‘ “

اِنجِیل شریف (لُوقا) 12:42

حضرت عِیسیٰ جواب دِتا، ”کدے مالک اپݨے کُسے وفادار تے عقلمند نوکرے نے حَوالے اپݨے کہار چلاݨے نا نظام کَرے، تے اُس نی ڈیوٹی لائے کہ او باقی سارے نوکراں کی وقت اپر کھاݨا دے،

اِنجِیل شریف (لُوقا) 16:1

فِر حضرت عِیسیٰ اپݨے صحابیاں کی اِک قِصّہ سُݨایا، ”اِک واری نی گل اَے، کُسے امِیر بندے نا مُنشی سی جِس نے حوالے اُس اپݨا سارا حِساب کِتاب کِیتا سی۔ اُس امِیر بندے کی پتہ لغا کہ اُس نا مُنشی اُس نا مال پیا ضائع کرنا اَے۔

اِنجِیل شریف (لُوقا) 16:3

مُنشی سوچیا، ’مالک تے مِکی کَڈھݨا چاہݨا اے، پر میں کَے کَرساں؟ میں کھُدائی نا کم ناں کری سکݨا۔ خَیر مَنگݨے تُوں وی مِکی شَرم اچھݨی اَے۔