توریت شریف: پَیدایش 45:26 - Mirpuri-Pahari Bible

²⁶ تے اُنہاں آخیا، «اللّٰہ تعالیٰ نا شُکر اے یُوسف ہالے تک زندہ ہی اے! تے سارے ملخ مصر نا حاکم او ہی اَے!» اے سُݨی کے حضرت یعقُوب نا دل اِک دم تَہڑکی گیا، کِیئانکہ اُنہاں کی اِس گل پر یقین نی سی اچھݨا پیا۔

توریت شریف: پَیدایش 45:26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

توریت شریف: پَیدایش 37:31

فِر پہراواں یُوسف نا چولہ کِہننی، تے اِک بکرا کوہی کے چولہ بکرے نے خونے نال سیڑی شوڑیا-

توریت شریف: پَیدایش 37:35

اُنہاں نے تیہاں پُتر تسلی دیݨے واسطے اُنہاں کول آئے، پر حضرت یعقُوب کی تسلی نی ہوئی۔ او اے آخݨے سݨ، «جدُوں تک میں قبر وِچ ناں پہنچݨاں، میں اِسے طرح ہی اپݨے پُتر واسطے روݨا تہوݨا رہساں۔» تے او ‌‎‌‌‎یُوسف واسطے روݨے رہے۔

توریت شریف: پَیدایش 42:29

فِر او اپݨے مُلخے کَنعان وِچ اپݨے پیؤ حضرت یعقُوب کول آئے، تے ساریاں گلاں اُنہاں کی دسی کے آخݨ لغے،

توریت شریف: پَیدایش 42:36

اُنہاں نے پیؤ حضرت یعقُوبؑ اُنہاں کی آخیا، ”تُساں مِکی بے اولاد کری شوڑیا! یُوسف وی نی رہیا، تے شمعُون وی نی رہیا! تے ہُݨ تُساں بن یامِین کی وی کھڑنا چاہݨے او! اے ساریاں گلاں مہاڑے خلاف اݨ۔»

توریت شریف: پَیدایش 42:38

حضرت یعقُوب آخیا، ”مہاڑا پُتر تُساں نال نی جاݨا، کِیئانکہ اِس نا سَکا پہرآ مری گیا، تے اے کَہلا رہی گیا اِے۔ جے کدے راہ وِچ جاݨیاں جاݨیاں اِس پر کوئی بَلا آئی گئی، تے تُساں مہاڑیاں چِٹیاں بالاں نال مِکی غمیں نال قبرے وِچ پُہنچاسو۔»

توریت شریف: پَیدایش 44:28

اِک مِکی چھوڑی گیا اَے، تے مہاڑے خیالے وِچ او ضرور چِیریا پھاڑیا گیا ہوسی. میں اُس ویلے توں اِس ویلے تک اُس کی نی تکیا۔

توریت شریف: پَیدایش 45:25

فِر او مصر توں ٹری گئے، تے مُلخ کَنعان وِچ اپݨے پیؤ حضرت یعقُوب کول پُہچے،

توریت شریف: پَیدایش 48:11

حضرت یعقُوب حضرت یُوسف کی آخیا، ”مِکی خیال وی نِی سی کہ میں تُہاڑا مُونہ تکساں. پر اللّٰہ تعالیٰ تُہاڑی اولاد وی مِکی دَسی شوڑی اَے۔»

یُونس 2:7

جدُوں مہاڑی جان نِکلݨ لغی، اے رب، مِکی تُوں یاد آیا، تے مہاڑی دعا تہاڑے مُقدّس کہار وِچ تہاڑے حضور پُہنچی۔

اِنجِیل شریف (لُوقا) 24:11

صحابیاں کی اُنہاں نی گل بے معنی لغی، اِس واسطے اُنہاں کی یقِین ناں آیا۔

اِنجِیل شریف (لُوقا) 24:34

اُتھے اے گلاں ہوݨیاں پئیاں سݨ، ”واقعی حضرت عِیسیٰ دُوئی واری زِندہ ہوئی گئے اݨ! او شمعُون کی نظر وی آئے اݨ!“

اِنجِیل شریف (لُوقا) 24:41

او اِس قدر خُوش تے حَیران سݨ کہ اُنہاں کی یقِین نی سی اچھݨا پیا۔ فِر حضرت عِیسیٰ اُنہاں کولوں پُچھیا، ”تُساں کول کھاݨے واسطے کُجھ اَے وَے؟“