توریت شریف: پَیدایش 12:7 - Mirpuri-Pahari Bible

⁷ اُس ویلے رب حضرت ابرام پر ظاہر ہویا تے آخیا، ”میں تُہاڑی نسلاں کی اے مُلخ دیساں.“ فِر حضرت ابرام اُتھے رب واسطے قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی شوڑی، جیہڑا اُنہاں اپر ظاہر ہویا سی۔

توریت شریف: پَیدایش 12:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

توریت شریف: پَیدایش 12:8

اُتھوں نکلی کے او اُس پہاڑی علاقے در گئے جیہڑا بیت اَیل شہر نے مشرق وِچ سی، تے اُتھے اپݨے تمبو لائے. بیت ایل مغرب وِچ تے عئی شہر مشرق وِچ سی. فِر اُتھے انہاں رب واسطے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی، تے رب نی عِبادت کیتی۔

توریت شریف: پَیدایش 13:15

کِیئانکہ اے سارا مُلخ جیہڑا تُوں تکݨا ایں، میں تُکی تے تُہاڑیاں نسلاں کی ہمیشہ واسطے دیساں۔

توریت شریف: پَیدایش 13:17

ہُݨ ای اِس مُلخے نی لمائی چوڑائی وِچ سیر کر، کِیئانکہ میں تُکی اے سارا دیساں۔“

توریت شریف: پَیدایش 13:18

فِر حضرت ابرام اپݨا ڈیرا پَٹیا، تے حبرون وِچ جائی کے ممرے نے بڑے درختاں کول رہݨ لغے، تے فِر اُتھے رب واسطے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی۔

توریت شریف: پَیدایش 13:4

اے او ہی جغہ سی جتھے شروع وِچ اُنہاں قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی سی. فِر اُتھے حضرت ابرام رب نی عبادت کِیتی۔

توریت شریف: پَیدایش 15:18

اُس دیہاڑے رب حضرت ابرام نال عہد کِیتا کہ میں تُہاڑی نسلاں کی اے ساری زِیمی دیساں، جیہڑی مصر نے دریا نِیل توں کِہنی کے بڑے دریا یعنی دریائے فرات تک ہوسی،

توریت شریف: پَیدایش 17:1

جس ویلے حضرت ابرام نَنِنَوے سالاں نے ہوئے، اُس ویلے رب اُنہاں پر ظاہر ہویا تے آخیا، ”میں اللّٰہ قادرِ مطلق آں۔ مہاڑے مُطابق زِندگی گُزار، تے بے اِلزام رہو۔

توریت شریف: پَیدایش 17:3

حضرت ابرام سِر سجدے وِچ سٹیا، تے اللّٰہ تعالیٰ اُنہاں کی آخیا،

توریت شریف: پَیدایش 17:8

میں کَنعان نا سارا مُلخ، جس وِچ تُوں پردیسی ایں، تُکی تے تُہاڑیاں نسلاں کی ہمیشہ نی ملکیت نے طور پر دیساں. تے میں اِنہاں نا خدا ہوساں.“

توریت شریف: پَیدایش 18:1

اِک دیہاڑے، جس ویلے حضرت اِبراہِیم دیہاڑی گرمی وِچ اپݨے تمبو نے مُونہے اگے بیٹھے وے سݨ، رب مَمرے نے بڑے درختاں نے نیڑے اُنہاں اپر ظاہِر ہویا.

توریت شریف: پَیدایش 22:9

ٹُرنے ٹُرنے او اُس جغہ پر پُہنچے جیہڑی اللّٰہ تعالیٰ حضرت اِبراہِیم پر دسّی سی. اُنہاں اُتھے قربانی دیݨے آلی اِک جغہ بݨائی، تے لکڑیاں ترتِیب نال رخیاں. فِر اُنہاں اِسحاق کی بنی کے قربانی دیݨے آلی جغہ پر رخی شوڑیا،

توریت شریف: پَیدایش 24:7

رب جیہڑا آسماناں نا مالک اے، اپݨا فرِشتہ تُہاڑے اگے بیچھسی. اِس واسطے تُوں مہاڑے پُترے واسطے اُنہاں وِچوں زناݨی چُننے وِچ ضرور کامیاب ہوسیں، کِیئانکہ رب ہی مِکی مہاڑے پیؤ نے کہروں تے مہاڑے مُلکے وِچوں اِتھے کِہنی آیا، تے اُس قسم کھائی کے مہاڑے نال وعِدہ کیتا کہ ”میں اے کَنعان نامی مُلخ تُہاڑی اولاد کی دیساں“.

توریت شریف: پَیدایش 26:25

فِر حضرت اسحاق اُتھے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی تے رب نی عِبادت کیتی. تے اتھے اپݨا ڈیرہ لایا، تے اُنہاں نیاں نوکراں اِک کھُوہ وی کھُݨیا۔

توریت شریف: پَیدایش 26:3

اِسے مُلخے وِچ مقیم ہوئی جا، تے میں تُہاڑے نال ہوساں تے تُکی برکت دیساں. میں تُکی تے تُہاڑی نسلاں کی اے سارا مُلخ دیساں، تے میں اُس قسم کی پورا کرساں جیہڑی میں تُہاڑے پیو اِبراہِیم نال کیتی سی۔

توریت شریف: پَیدایش 28:13

رب اُنہاں پوہڑیاں نے اُپر کھلتا وا سی، تے اُس آخیا، ”میں رب آں، تہاڑے پیؤ اِبراہِیم نا تے اسحاق نا خُدا. تے میں اے زِیمی جس پر تُوں لما پیا ویں، تُکی تے تُہاڑی نَسلاں کی دیساں.

توریت شریف: پَیدایش 28:4

او تُکی تے تُہاڑی نسلاں کی اے ساری زِیمی ملکیت وِچ دے، جِتھے تُوں پردیسی نی حیثیت نال رہݨا ایں. اے زمین او ہی اے جیہڑی اللّٰہ تعالیٰ حضرت اِبراہِیم کی برکت دیئی کے دِتی سی.“

توریت شریف: پَیدایش 32:30

حضرت یعقُوب آخیا، ”میں اللّٰہ تعالیٰ کی روبرو تکیا اے، تاں وی مہاڑی جان بچی رہی اے۔“ اِس واسطے اُنہاں اُس جغہ نا ناں ”فنی ایل“ یعنی ”دِیدارِ اِلٰہی“ رخیا.

توریت شریف: پَیدایش 33:20

اُنہاں اُتھے قربانی دیݨے آلی اِک جغہ بݨائی، تے اُس جغہ نا ناں ”ایل اِلہ اسرائیل“ رخیا، یعنیٰ ”خُدا اسرائیل نا خُدا“۔

توریت شریف: پَیدایش 35:12

اے مُلخ جیہڑا میں اِبراہِیم تے اسحاق کی دِتا، اے تُکی وی دیساں تے تہاڑے تُوں بعد نیاں نسلاں کی وی دیساں۔“

توریت شریف: پَیدایش 35:7

اُنہاں اُتھے قربانی دیݨے آلی اِک جغہ بݨائی، تے اُس جغہ نا ناں ”ایل بیت ایل“ مطلب ”بیت ایل نا خُدا“ رخیا، کِیئانکہ جس ویلے او اپݨے پہراؤ کولوں نسݨے پئے سݨ تے اللّٰہ تعالیٰ اُتھے ہی اُنہاں پر ظاہر ہویا سی۔

توریت شریف: پَیدایش 50:24

فِر اِک دیہاڑے حضرت یُوسف اپݨے پہرواں کی آخیا، «میں مرنے آلا آں! اللّٰہ تعالیٰ یعقیناً تُساں نی مدد کرسی، تے تُساں کی اِس مُلخے وِچوں اُس مُلخے وِچ پُہنچاسی، جس نے دیݨے نی خُدا پیؤ یعقُوب ، دادے اسحاق، تے پڑدادے ابراہیم نال قسم کھادی سی۔»

توریت شریف: پَیدایش 8:20

فِر حضرت نُوح رب واسطے اِک قربانی دیݨے آلی جغہ بݨائی، تے حلال جانوراں تے پرندیاں وِچوں کُج کُج کہنی کے رب اگے قربانی دیئی کے پُوری طرح ساڑی شوڑیا۔