41 ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନାୟାର୍ ଜୟ୍-ଜୟ୍ କିନାକା ଦର୍କାର୍ ଆକାଇ।
41 “ଆନ୍ ମାନାୟାର୍ତାଂ ଜାଜ୍ମାଲ୍ ଇଚା କିଉଙ୍ଗା,
ହେ ମାନାୟାର୍ ଈଶ୍ୱରତାଙ୍ଗ୍ ଜୟ୍-ଜୟ୍ ପାୟାଆନି ବାଦୁଲ୍ ମାନାୟାର୍ ଜୟ୍-ଜୟ୍ ପାୟା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିଜି ମାଚାର୍।
ନା ବିଷୟରେ ୱେଚ୍ଚେଙ୍ଗ୍ ମାନାୟାର୍ ସାକି ଦର୍କାର୍ ଆକାୟ୍। ମାତର୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇୱିଜୁ ୱେଚ୍ଚାନାଙ୍ଗା ଇନେସ୍କି ଏପେଙ୍ଗ୍ ଯୋହନ କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ରକ୍ଷା ପାୟାଆନାଦେର୍।
ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ୍ୱି ଜିବୁନ୍ ପାୟା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ନା ଲାଗାୟ୍ ୱାଉଦେରା।
ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଗରବ୍ତାକେ ଈଶ୍ୱରତିଙ୍ଗ୍ ଲାଡ୍ କିଉଦେରା ଇଞ୍ଜି ଆନେଙ୍ଗ୍ ପୁଚାଙ୍ଗ୍ନା।
ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ ଜାର୍ତିଙ୍ଗ୍ ଜୟ୍-ଜୟ୍ ପାୟା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିନାଦେର୍, ହେଦାଙ୍ଗ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ନାବେ ପାର୍ତି କିଉଦେରା। ଏପେଙ୍ଗ୍ ଈଶ୍ୱରତାଙ୍ଗ୍ ଜୟ୍-ଜୟ୍ ପାୟା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିଉଦେରା।
ଯୀଶୁ ପୁଚାନ୍ ଯେ ମାନାୟାର୍ ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ରାଜା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚାକିଜି ମାଚାର୍। ହେପାଦ୍ନା ହେୱାନ୍ ହେ ବାହା ପିସ୍ତି ରକାନ୍ ମାଡ଼ିଜପି ହାଚାନ୍।
ଇମ୍ଣାକାନ୍ ତା ଜାର୍ କାତା ୱେଚ୍ନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଜାର୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ସନ୍ମାନ୍ ଡେକ୍ନାନ୍। ମାତର୍ ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତିତି ଆବା ଈଶ୍ୱରତିଙ୍ଗ୍ ସନ୍ମାନ୍ ହିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚାକିନାନ୍, ହେୱାନ୍ନେ ଦରମ୍ ମାନାୟ୍ ହେୱାନ୍ତାକେ ଇନାକାପା ଅଦରମ୍ ବେଣ୍ ହିଲୁତ୍।
ଆନେଙ୍ଗ୍ ନିଜେ ସନ୍ମାନ୍ ପାୟା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ଉପାୟ୍ କିଉଙ୍ଗା। ମାତର୍ ରକାନ୍ ମାନାୟ୍ ମାନାନ୍ ହେୱାନ୍ ସନ୍ମାନ୍ ଆରେ ବିଚାର୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚାକିନାନ୍।”
ଯୀଶୁ ହେୱାରିଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଆନେଙ୍ଗ୍ ଯଦି ନିଜେ-ନିଜେ ସନ୍ମାନ୍ କିୟା ଆନାଙ୍ଗା, ଏଲେଙ୍ଗ୍ କିତିସ୍ ନା ସନ୍ମାନ୍ ଅଲପ୍ପା ମୁଲ୍ୟ ଆକାୟ୍। ନା ଆବା ଈଶ୍ୱର ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ସନ୍ମାନ୍ କିଦ୍ନାନ୍, ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ମା ଈଶ୍ୱର ଇଞ୍ଜି ଇନାଦେରା।
ଆପେଙ୍ଗ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍ଗ୍ ବାଚିକିତି ଚେଲା, ହେଦାଙ୍ଗ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ ଆପେଙ୍ଗ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାର୍ କିଜି ଦେକାଶୁଣା କିଦ୍ଦେଙ୍ଗ୍ ଦାବି କିତ୍ତାପ୍ମା। ମାତର୍ ଆପେଙ୍ଗ୍ ହେଲେକେ କିୱାତାପ୍ନା, ଆରେ ମିବେତାଙ୍ଗ୍ କି ଜେକନିକାର୍ତାଙ୍ଗ୍ ସନ୍ମାନ୍ ପାୟା ଆଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିୱାତାପ୍ନା।
ଈଶ୍ୱର ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ପାୟାଆତିସ୍ ପା ହାର୍ କାମାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ତା କାଜିଙ୍ଗ୍ ବାଚି କିତ୍ତାନ୍ନା। ଇନେସ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମି କାଜିଙ୍ଗ୍ ଦୁଃକ୍ କଷ୍ଟ ପାୟାଆଜି ମାଚାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ହିକାଆଡ, ଲାଗିଙ୍ଗ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କିତିଲେକେ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାଦେର୍।
ଆବା ଈଶ୍ୱର ଏଚେପାଦ୍ନା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍ଗ୍ ସନ୍ମାନ୍ ଆରେ ଗୌରବ ହିତାନ୍, ହେପାଦ୍ନା ଆସେଙ୍ଗ୍ ହେୱାନ୍ ହୁଦାଙ୍ଗ୍ ପବିତ୍ର ମାଡ଼ିଜପି ମାଚାସ୍। ହେପାଦ୍ନା ବେସି ଗୌରବ ମାନି ଈଶ୍ୱର ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ଇ ବେଣ୍ ୱେଚ୍ଚାନ୍, “ଇୱାନ୍ନେ ନା ଲାଡ୍ନି ମାଜି, ଇୱାନ୍ତାକେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବେସି ୱାରି।” ସରଗ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଇ ବେଣ୍ ୱେଚ୍ନାକା ଆସେଙ୍ଗ୍ ନିଜେ ୱେଚାସ୍।