15 Da Hah hott dei shtrohf vekk gnumma, un hott dei feinda vekk gedrayt. Da Hah, da Kaynich funn Israel, is bei diah; du brauchsht dich nimmi feicha veyyich di kfoah.
Un eah shlukt da doht uf fa'immah. Gott da Hah zayld's awwa-vassah ab butza funn alli ksichtah, un nemd da shohm vekk funn awl sei leit uf di eaht. Da Hah hott kshvetzt.
Selli es da Hah frei gmacht hott kumma zrikk. Si gayn in Zion nei am singa, un ayvichi frayt zayld uf iahra kebb sei. Si sinn ufgnumma mitt freyyaheit un frayt; dreebsawl un heiles is fabei.
Dess is vass dei Awlmechtichah Hah sawkt, dei Gott es ufshtayt fa sei leit: “Gukk moll, ich habb's kobli aus dei hand gnumma, es kobli es dich ksoffa macht. Du solsht nimmi aus sellem kobli funn zann drinka.
In gerechtichkeit zaylsht du gegrund vadda; du zaylsht veit vekk funn nunnah-dreddes sei, un brauchsht dich nett feicha. Fagelshtaht sei is veit vekk, un kumd nett nayksht zu diah.
Unfashtand soll nimmi keaht sei in deim land, un aw nimmi funn fadauves un faveeshtes. Du zaylsht dei mavvahra ‘Saylichkeit’ haysa un dei doahra ‘Lohb’.
Heich moll, ich heah mei leit am greisha, funn en land veit ab. Is da Hah nett in Zion? Is iahra kaynich nimmi datt? Da Hah sawkt, “Favass henn si mich fazand mitt iahra gleichnisa, mitt iahra nix-nutzichi, fremdi abgettah?”
“No zaylet diah vissa es ich, da Hah, eiyah Gott binn, un es ich in Zion uf mei heilichah berg voon. Jerusalem zayld heilich sei, un's zayla selayva kenn fremdi may deich gay.
No zayla mei feinda dess sayna, un shohm kumd ivvah see es ksawt hott zu miah, “Vo is da Hah dei Gott?” Mei awwa zayla see sayna diveil es see nunnah gedredda vatt, vi im drekk funn di shtrohsa.
Es veesht sach es du gedu hosht zu Lebanon zayld ivvah dich kumma, un es du di diahra doht gmacht hosht zayld dich fagelshtahra. Fa du hosht mensha-bloot fagossa, un hosht di lendah un shtett fadauva, un awl di leit es drinn voahra.
Veil du feel lendah grawbt hosht, dann zaylsht du grawbt sei bei di leit es ivvahrich sinn. Fa du hosht mensha-bloot fagossa, un awl di lendah, shtett un leit faveesht un umgebrocht.
Da Hah dei Gott is mitt diah, eah is en shteikah Heiland. Eah zayld grohsi frayt havva in diah; sei leevi zayld diah fridda gevva, un zayld sich froiya un singa ivvah dich.”
Da Hah in iahra mitt is gerecht, eah dutt nix letzes. Alli meiya dutt eah eahlich richta, un alli dawk dutt eah vass recht is, avvah doch di ungerechta shemma sich nett.
In sellem dawk zayl ich Jerusalem macha es vi en shveahrah shtay zu awl di leit. Awl di leit es een uf hayva vella, zayla sich veesht vay du. Un awl di heida uf di gans eaht zayla sich zammah fasamla geyyich Jerusalem.
Froiyet eich oahrich, diah leit funn Zion! Greishet laut, diah leit funn Jerusalem! Gukket, eiyah kaynich is am zu eich kumma; eah is gerecht un hott saylichkeit, is daymeedich, un is am reida uf en donkey, sell is, uf en hutsh aus en donkey.
Ich kann nix du bei miah selvaht. So vi ich heah, so richt ich, un mei richtes is gerecht, veil ich nett such fa mei ayknah villa avvah demm sei villa vo mich kshikt hott.”
No habb ich en laudi shtimm im Himmel keaht sawwa, “Nau is di saylichkeit un di graft un's Kaynich-Reich funn unsah Gott, un di macht funn seim Christus kumma. Fa deah vo unsah breedah faglawkt is runnah kshmissa vadda, deah vo si faglawkt fannich Gott dawk un nacht.
Fasell sinn si fannich em kaynich-shtool funn Gott un deena een dawk un nacht im tempel. Un deah vo uf em shtool hokt zayld ivvah si sei un unnich eena voona.