In sellah dawk zayld's ksawt vadda, “Dess is geviss unsah Gott; miah henn eem gedraut, un eah hott uns saylich gmacht. Dess is da Hah, miah henn unsah fadrauwa in een gedu, vella fraylich un froh sei in sei saylichkeit.”
Jesus hott ksawt zu eem, “Yau, du hosht so ksawt. Avvah ich sawk diah, noch demm zaylet diah da Mensha Sohn sayna an di rechts hand fumm Awlmechticha hokka, un diah zaylet een sayna kumma in di volka fumm Himmel.”
Un Jesus hott ksawt, “Ich binn; un diah zaylet da Mensha Sohn sayna an di rechts hand fumm Awlmechticha hokka, un diah zaylet een sayna kumma mitt di volka fumm Himmel.”
Veah sich avvah shemd veyyich miah un meina vadda in deahra aybrechich un sindlicha zeit, veyyich eem shemd da Mensha Sohn sich aw, vann eah moll kumd in di hallichkeit funn seim Faddah mitt di heilicha engel.”
Dess sinn dee es nett glawva, un es da gott funn dee veld blind gmacht hott, so es es hell licht funn em hallich Effangaylium funn Christus, vo di fashtelling is funn Gott, nett sheina kann zu eena.
Fa Gott, deah vo's licht kaysa hott fa sheina aus em dunkla, hott in unsah hatza ksheind fa uns es licht gevva funn di hallichkeit funn Gott im ksicht funn Jesus Christus.
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.
Zu selli hott Gott vissa lossa vella vi grohs es dee reich hallichkeit un dee deef sach funn Gott is unnich di Heida; naymlich, Christus in eich, di hofning funn di hallichkeit.
Avvah unsah Hah Jesus Christus selvaht, un unsah Gott un Faddah, deah vo uns gleebt hott un uns en ayvichah drohsht un en goodi hofning gevva hott deich di gnawt,
No veist sellah ungerecht sich un da Hah zayld een doht macha mitt em ohften funn sei maul. Eah macht en end funn eem bei di grohs helling es dibei is vann eah kumd.
Ich gebb diah dee gebodda fannich Gott un em Hah Jesus Christus, deah vo di levendicha un di dohda richta zayld vann eah moll kumd mitt seim Kaynich-Reich:
Nau is en krohn funn gerechtichkeit am voahra fa mich vo da Hah, deah gerecht Richtah, miah gevva zayld an sellem dawk, un nett yusht zu miah, avvah zu awl selli vo in di leevi voahra uf een fa kumma.
Zumm Titus, mei ayknah boo im gleichlicha glawva: gnawt, bamhatzichkeit un fridda sei mitt diah funn Gott da Faddah un funn Christus Jesus unsah Heiland.
grawt so voah Christus aymol gopfaht fa di sinda vekk nemma funn feel leit. Un eah zayld's zvett mohl kumma, nett fa ebbes zu du havva mitt sinda, avvah fa selli saylich macha es am voahra sinn uf een.
Glohbt sei Gott un da Faddah funn unsahm Hah Jesus Christus, deah vo uns viddah-geboahra gmacht hott zu en levendichi hofning in seinra grohsi bamhatzichkeit deich di uffashtayung funn Jesus Christus funn di dohda.
Dee sacha kumma so es eiyah glawva—vo may veaht is es gold vass fagayt, un vass broviaht vatt deich feiyah—shtandhaftich kfunna sei kann zumm lohb, hallichkeit un eah, vann Jesus Christus moll kumd,
Simon Petrus, en gnecht un en aposhtel funn Jesus Christus, zu selli es da keshtlich glawva grikt henn es gleicha is zu unsahm, deich di gerechtichkeit funn unsah Gott un Heiland, Jesus Christus.
Saynet, eah kumd mitt di volka, un alli awk zayld een sayna, un aw selli es een deich kshtocha henn. Un awl di kshlechtah funn di eaht zayla heila veyyich eem. Amen.