Kummet zammah un machet aus vass diah foah bringa vellet. Veah hott dess foahksawt lang zrikk, un veah hott dess fakindicht an selli zeit? Voah's nett mich, da Hah? Es hott kenn Gott unni mich, en gerechtah Gott un Heiland; es hott kennah unni mich.
No zayla di zvay kaynicha, mitt evil in iahra hatza, anna hokka un essa an aym dish un si sawwa leeya zu nannah an demm dish. Si zayla nett greeya vass si vella, veil di zeit fa sell noch nett kumma voah.
Sivvatzich mohl sivva vocha is di zeit es ksetzt is fa dei leit un eiyah heilichi shtatt fa ufheahra ivvah-dredda. Fa en end macha funn sinda, fa opfahra macha fa ungettlichkeit, fa ayvichi gerechtichkeit rei bringa, fa di vision un vass gebroffetzeit is uf seala un fa's Alli-Heilichshta salba.
Fa di vision es du ksenna hosht is fa shpaydah naus, dess shvetzt veyyich di end-zeit, un zayld nett letz sei. Even vann's lang gayt, voaht difoah, es zayld fashuah blatz nemma, un zayld nett shpoht sei.
Eah hott funn ay bloot awl di sadda leit un kshlechtah gmacht es uf di gans eaht voona. Eah hott di zeida ksetzt, un hott foah-ksetzt grawt vo si voona sella,
deich greftichi zaycha un vundahboahri sacha, un deich di graft fumm Geisht Gottes. So habb ich's Effangaylium funn Christus folshtendich gebreddicht funn Jerusalem da gans vayk rumm biss an Illyrien.
Nau lohb zu eem vo eich shteik macha kann deich mei Effangaylium un's gebreddich funn Jesus Christus. Deich dess sinn di deefa sacha funn Gott bekand gmacht vadda vo fashtekkeld kalda voahra siddah es di veld ohkfanga hott.
Avvah nau sinn dee sacha gvissa gmacht deich di Shrifta funn di brofayda bei em gebott fumm ayvicha Gott, so es di leit in alli lendah eem glawva un heicha kenna.
Vann ich dess du funn meim ayknah villa, dann havvich en betzawling. Avvah vann ich's du geyyich mei villa, dann binn ich yusht am du vass mei beroof is.
Dess voah so es es auskfiaht vadda soll vann di zeit moll folfild is; sell is, fa alli sacha zammah bringa in Christus, di sacha im Himmel un uf di eaht, deich een.
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.
vo zu eich kumma is. Dess Effangaylium is fruchtboah ivvahrawlich in di gans veld; grawt vi's voah in eich siddah da dawk es diah's keaht hend un hend di gnawt funn Gott fashtanna in di voahheit.
In blatz funn sellem, shvetza miah es vi leit es ohgnumma sinn bei Gott un gedraut sinn mitt em Effangaylium. Miah broviahra nett kfellich sei zu mensha, avvah zu Gott, deah vo unsah hatza ausbroviaht.
Zu demm end doon miah hatt shaffa un vadda fashpott un nunnah gedu, veil miah unsah hofning uf da levendich Gott ksetzt henn, deah vo da Heiland is funn awl mensha, un veiklich funn selli vo glawva.
Avvah da Hah hott bei miah kshtanna, un hott miah graft gevva, so es deich mich, voah's Vatt folshtendich gebreddicht, un awl di Heida henn's heahra kenna. Eah hott mich aus em layb sei maul kalda.