Fa gukk moll, si leiya am voahra fa mei layva nemma; shteiki mennah fasamla sich zammah geyyich mich, avvah ich habb nix letzes gedu un habb nett ksindicht, oh Hah.
Un du, mensha-kind, feich dich nett veyyich eena adda iahra vadda. Feich dich nett, even vann shtachla un danna um dich rumm sinn un du uf scorpions hoksht. Feich dich nett veyyich iahra vadda un vi si dich ohgukka, veil si en shteibahrich haus sinn.
Es voah si es em Bileam sei roht gnumma henn, un es di shuld voahra es di Israeliddah vekk gedrayt sinn fumm Hah un sich fasindicht henn am Berg Peor. Si voahra di shuld es di dohdes-grankheit em Hah sei leit gedroffa hott.
Avvah ich habb ebbes geyyich dich veil du selli fraw, di Jesebel—dee vo sich en brofayt-fraw hayst—losht mei gnechta lanna, un si fafiahra in huahrahrei un in abgott-opfah flaysh essa.