Ich habb gedenkt veyyich di shtatt, ‘See zayld geviss mich nau firchta, un zayld sich recht setza lossa! No vatt iahra vohnung nett vekk gnumma, un mei shtrohf kumd nett uf see.’ Avvah di leit voahra yusht hitzich fa noch may letz du in alles es si doon.
Veah kann da shtawb fumm Jakob zayla, adda even en faddel dayl funn Israel? Loss mich da doht shteahva funn di gerechta, un loss mei end sei vi iahres!”
In di vildahnis hott eah eich manna gevva zu essa, sell es eiyah foah-feddah nett gekend henn, so es eah eich daymeedicha un fasucha hott kenna, un eich goot du hott kenna am end.