No hott eah viddah ksawt zu eena, “Ich gay do vekk, un diah zaylet mich sucha, un zaylet shtauva in eiyah sinda. Vo ich hee gay, kennet diah nett anna kumma.”
So vass diveyya, vann Gott sei zann un graft veisa hott vella, hott grohsi geduld gvissa zu selli es eah zannich voah mitt, selli es di fadamnis fadeend henn?
Vann leit sawwa, “Fridda, un miah henn kenn kfoah,” no bletzlich kumd dess fadeahves uf si vi di shmatza uf en fraw vo en kind havva zayld. Un nimmand kann vekk difunn.
No habb ich en shtimm fumm Himmel keaht sawwa zu miah, “Shreib, ‘Ksaykend sinn di dohda, dee vo shtauva im Hah funn nau on.’” “Yau,” sawkt da Geisht, “Si zayla roowa funn iahra eahvet, un iahra verka kumma eena nohch.”