Vi di keld funn shnay an di zeit funn di eahn, so is en shtandhaftichah gebodda-drawwah zu selli es een shikka; eah fashteikt di sayl funn sei meishtahra.
Loss da brofayt es en drohm katt hott dess fazayla es yusht en drohm, avvah sellah es mei vatt hott soll's shtandhaftich breddicha. Ma kann shtroh un frucht goot funn-nannah sawwa,” sawkt da Hah.
Vann ich zumm gottlohsa sawk, ‘Du musht doht shtauva,’ un du dusht een nett vanna adda shvetza zu eem fa een halda funn sei ungettlichi vayya, so es eah levendich bleibt, dann zayld sellah gottlohs mensh shtauva in sei sinda, un ich hayb dich shuldich fa sei bloot.
Unnich selli es doht voahra, voah da Evi, da Rekem, da Zur, da Hur un da Reba—di fimf kaynicha funn Midian. Si henn aw em Beor sei boo da Bileam doht gmacht mitt em shvatt.
Miah sinn nett vi so feel anri vo's Vatt Gottes fa'ennahra, un's yoosa fa geld macha. Avvah in Christus shvetza miah fannich Gott mitt ufrichtichkeit, un vi mennah vo kshikt sinn funn Gott.
So nau, sinn miah Christus sei botshaftah, es vann Gott eich famohna dayt deich uns. Miah halda oh an eich in Christus sei blatz; machet fridda mitt Gott.