Da Mosi un da Aaron sinn no zumm Pharao ganga un henn ksawt zu eem, “Dess is vass da Hah, da Gott funn di Hebrayah sawkt, ‘Vee lang shteibahsht du dich fa dich daymeedich macha fannich miah? Loss mei leit gay, so es si mich deena kenna.
Ich habb dei aybrechahrei, dei hengshtahrei un dei shandlichi huahrahrei ksenna. Ich habb ksenna vi du dich fashohmd hosht uf di hivla un in di feldah. Vay zu diah, oh Jerusalem, vann zaylsht du selayva rein vadda?”
Un Jesus hott ksawt, “Oh diah unglawvichi leit funn deahra zeit, vi lang soll ich bei eich sei? Vi lang soll ich geduldich sei mitt eich? Bring da boo zu miah.”
Jerusalem, Jerusalem, du vo di brofayda doht machsht un shtaynichsht dee vo zu diah kshikt voahra. Vi oft hett ich geahn dei kinnah zammah gegeddaht vi en glukk iahra beeblen unnich iahra flikkel nemd, avvah du hosht nett vella.
Da Geisht un's hochtzich-maydel sawwa, “Kumm.” Un loss deah vo heaht, sawwa, “Kumm.” Un loss deah vo dashtich is kumma. Un ennich ebbah es vill, loss een's vassah funn layva nemma unni's betzawla.