avvah vann diah zrikk zu miah kummet un mei gebodda haldet un si doond, dann even vann selli ausnannah kshtroit vadda biss an's end fumm himmel, doon ich si zammah bringa funn datt an da blatz es ich raus glaysa habb vo mei nohma voona soll.’
Em Hah sei nohma firchta si funn di west, un sei hallichkeit funn di east vo di sunn ufkumd. Eah zayld kumma vi hohch vassah in en revvah, es da vind fumm Hah dreibt.
Gukk moll, ich bring si fumm land in di natt, ich sammel si zammah fumm end funn di eaht. Di blinda un di lohma zayla dibei sei, veibsleit mitt kinnah im leib, un selli es am si havva sinn, en grohsi drubb zayld zrikk kumma.
So sawk du, ‘Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Ich zayl eich zammah bringa un eich zrikk bringa funn di lendah es ich eich ausnannah kshtroit katt habb, un ich gebb eich's land funn Israel viddah zrikk.’
Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt: Uf em dawk es ich eich rein mach funn awl eiyah sinda, dann mach ich es leit in di shtett voona un di bletz es faveesht voahra, zayla viddah ufgebaut sei.
“Ich mach selli fumm Juda sei nohch-kummashaft shteik, un mach em Joseph sei nohch-kummashaft frei. Ich zayl si viddah zrikk bringa veil ich bamhatzich binn zu eena. Si zayla sei vi si voahra, grawt es vann ich si nett nunnah gedrayt hett, veil ich da Hah iahra Gott binn zayl ich si abheicha.
Mei nohma is hallich unnich di heida, fumm blatz vo di sunn ufkumd biss vo see nunnah gayt. Ivvahrawlich vadda insens un reini opfahra gopfaht zu meim nohma, veil mei nohma hallich sei zayld unnich di heida,” sawkt da Awlmechtich Hah.