Avvah iahra nohch-kummashaft, di Israeliddah, voahra fruchtboah un henn sich oahrich fameaht biss si en grohs folk voahra, so grohs es es land foll voah mitt eena.
Falosset Babylon, shpringet funn di Chaldayah! Greishet dess naus mitt frayt un losset's vissa. Shikket's vatt naus zu's end funn di eaht, un sawwet, “Da Hah hott sei gnecht da Jakob frei-kshteld.”
Selli es frei gmacht sinn beim Hah, kumma zrikk, si kumma zu Zion am singa; ayvichi frayt is uf iahra kebb. Si vadda froh un zayla fraylich sei, dreebsawl un heiles gayt vekk.
Vi di shtanna im himmel nett gezayld sei kenna, un da sand am say nett gmessa sei kann, so zayl ich mei gnecht da Dawfit, un di Lefiddah iahra nohch-kummashaft fameahra es mich deena.’”
Doch, di Kinnah-Israel zayla sei vi da sand am say nohch, si kenna nett gmessa adda gezayld sei. Vo's ksawt voah zu eena, ‘Diah sind nett mei leit,’ zayld's ksawt sei zu eena, ‘Diah sind di kinnah fumm Levendicha Gott.’
Ich zayl geviss eich awl zammah fasamla, diah leit fumm Jakob; ich zayl geviss es ivvahricha funn Israel zammah bringa. Ich bring si zammah es vi shohf in en shtall, vi en drubb in di vayt. Deah blatz zayld yachtich sei mitt feel leit.
Da Geisht un's hochtzich-maydel sawwa, “Kumm.” Un loss deah vo heaht, sawwa, “Kumm.” Un loss deah vo dashtich is kumma. Un ennich ebbah es vill, loss een's vassah funn layva nemma unni's betzawla.
Noch demm habb ich gegukt un en grohsi drubb leit es nimmand zayla kann, funn alli lendah, folk, shtamm un shprohcha voahra am fannich em kaynich-shtool un fannich em Lamm shtay. Si voahra geglayt mitt veisi glaydah un henn palma nesht in iahra hend katt.