36 So vi's kshrivva shtayt, “Fa dich sinn miah am doht gmacht vadda da gans dawk lang. Miah sinn gnumma fa shohf es am voahra sinn fa kshlachta vadda.”
Eah voah veesht gyoost un vay gedu, avvah eah hott sei maul nett uf gmacht; vi en lamm kfiaht vatt fa kshlacht sei, un vi en shohf shtill is fannich di sheahrah, so hott eah sei maul nett uf gmacht.
Ich voah vi en daymeedich lamm es sich vekk fiahra glost hott fa kshlacht sei. Ich habb nett gvist es si en shkeem ufksetzt henn geyyich mich, un henn ksawt, “Vella da bohm un sei frucht fadauva, vella een abhakka fumm levendicha land, so es nimmand may an sei nohma denkt.”
Doch, du kensht mich, oh Hah; du saynsht mich un broviahsht di gedanka in meim hatz veyyich diah. Shlayf si vekk vi shohf es gebutshaht vadda! Setz si raus fa da shlacht-dawk!
Avvah ich acht dee sacha nett, un mei layva maynd nix zu miah. Fasell kann ich mei lawf un deensht fraylich faddich macha, un deah deensht ausfiahra es ich grikt habb fumm Hah Jesus; naymlich, es ich en zeiya sei soll zumm Effangaylium funn di gnawdi Gottes.
Nau da blatz in di Shrift vo eah am laysa voah, voah dess: “Eah voah vi en shohf es si vekk fiahra fa's shlachta; un vi en lamm vo nett blatt vann si's sheahra. So hott eah sei maul nett uf gmacht.
Ich denk als, Gott hott uns aposhtla in da alli hinnahsht blatz gedu, so vi mennah es ivvah-gevva sinn zumm doht. Miah sinn vi ebbes kshpassiches es leit bei kumma fa sayna. Dess sinn miah zu di veld, zu di engel un zu mensha.
Sinn si deenah funn Christus? Ich binn en bessahrah. (Ich shvetz vi en nah.) Ich habb feel haddah kshaft. Ich voah ivvah di maws fagaysheld un voah may eikshtekt, un oft shiah doht.
Mei villa is es ich een kenna kann un di graft funn sei uffashtayung vissa kann, so es ich mitt-leida kann in sei leides, un vadda kann vi eah in seim doht.